Η εστίαση στον ήλιο: Οι πρώτες εικόνες δείχνουν μυστηριώδη μαγνητικό πεδίο στο Νότιο Πόλο!

Η εστίαση στον ήλιο: Οι πρώτες εικόνες δείχνουν μυστηριώδη μαγνητικό πεδίο στο Νότιο Πόλο!

Sonne, Universum - Το Solar Orbiter, μια κοινή αποστολή από την ESA και τη NASA, έχει κάνει πρωτοποριακά πλάνα από το νότο του ήλιου. Αυτή η ανακάλυψη είναι μια σημαντική πρόοδος για την κατανόηση του μαγνητικού πεδίου του ήλιου και της δυναμικής συμπεριφοράς του. Ο Orbiter ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2020 και έφυγε από τη Γη πριν από τέσσερα χρόνια. Στις 30 Μαρτίου 2022, οι επιστήμονες φτάνουν στις πρώτες εικόνες των πόλων του ήλιου, οι οποίες ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της μέγιστης δραστηριότητας του ήλιου. Αυτό αντιπροσωπεύει μια κρίσιμη στιγμή στην έρευνα, καθώς η ηλιακή δραστηριότητα περνάει από έναν κύκλο περίπου έντεκα ετών στον οποίο εμφανίζονται το μαγνητικό πεδίο και εμφανίζονται εντατικές επιδημίες ακτινοβολίας και σωματιδίων. Ωστόσο, απαιτεί εκτεταμένες μελέτες για την κατανόηση των ακριβών μηχανισμών πίσω από αυτά τα φαινόμενα.

Ο Johann Hirzberger, αστροφυσικός στο Ινστιτούτο Solar System Max Planck, εξηγεί ότι ο πολωμομετρικός και ηλιοσημικός απεικονιστής (Sun/Phi) χαρτογραφεί τις δομές του μαγνητικού πεδίου στην επιφάνεια του ήλιου. Οι τρέχουσες παρατηρήσεις δείχνουν ένα ασυνεπές μαγνητικό πεδίο, το οποίο δείχνει μια επερχόμενη επερχόμενη πολικότητα. Προηγουμένως, η παρατήρηση των πόλων του ήλιου ήταν μια πρόκληση επειδή οι περισσότεροι ανιχνευτές χώρων παρατηρούν τον ήλιο από την εκλειπτική, γεγονός που περιορίζει την άποψη των πόλων. Ο Solar Orbiter, από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιεί την έλξη της Venus για να αλλάξει το κομμάτι του και να κοιτάξει τον ήλιο από γωνία 17 βαθμών.

Το Sun Dynamo και το Magnetic Field Reversal

Ο μηχανισμός που δημιουργεί το μαγνητικό πεδίο του ήλιου αναφέρεται ως Dynamo του ήλιου. Αυτή η διαδικασία μετατρέπει την ενέργεια περιστροφής του ήλιου σε γραμμές μαγνητικού πεδίου, παρόμοια με ένα δυναμό ποδηλάτου. Η διαφορική περιστροφή του ήλιου περιτυλίγει το αρχικό πολικό μαγνητικό πεδίο, το οποίο το αυξάνει. Οι γραμμές μαγνητικού πεδίου στη συνέχεια προσανατολίζονται προς τον ισημερινό παράλληλο, γεγονός που οδηγεί στο σχηματισμό κηλίδων του ήλιου στην επιφάνεια του ήλιου. Οι κηλίδες του ήλιου είναι ιδιαίτερα έντονες και μπορούν να φτάσουν στα μαγνητικά πεδία μεταξύ 3000 και 5000 Gauss, γεγονός που το καθιστά σημαντικά ισχυρότερο από το μαγνητικό πεδίο της Γης.

Η αύξηση του πλάτους των σημείων του ήλιου έχει επίσης μεγάλο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες. Στην αρχή ενός κύκλου, οι κηλίδες του ήλιου εμφανίζονται σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη και πεζοπορία πιο κοντά στον ισημερινό στο τέλος του κύκλου. Αυτές οι παρατηρήσεις προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τον κύκλο δραστηριότητας και το μαγνητικό πεδίο του ήλιου. Τα ιστορικά δεδομένα και τα σχέδια των ηλιακών κηλίδων συνέβαλαν στην ανακατασκευή της δραστηριότητας του ήλιου εδώ και αιώνες.

Προοπτικές για τη μελλοντική έρευνα

Τα επόμενα χρόνια, ο Solar Orbiter θα είναι σε θέση να παρατηρήσει τους πόλους του ήλιου από παρόμοια γωνία τρεις φορές, με μια άλλη πτήση μετά την Αφροδίτη τον Δεκέμβριο του 2026 αυξάνοντας τη γωνία προβολής σε 23 μοίρες. Αυτή η συνεχής παρακολούθηση είναι ζωτικής σημασίας για να εμβαθύνει περαιτέρω την κατανόηση του δυναμικού του ήλιου και να καταγράψει καλύτερα τις επιπτώσεις των ηλιακών καταιγίδων στη γη. Οι πιθανές συνέπειες περιλαμβάνουν βλάβη στους δορυφόρους και διακοπές ρεύματος λόγω της απομείωσης των σταθμών μετασχηματιστή.

Οι ανεξερεύνητες λεπτομέρειες του Sun Dynamos, που μπορεί να κρυφτούν στους πόλους του ήλιου, αντιπροσωπεύουν ένα πολλά υποσχόμενο πεδίο για μελλοντική έρευνα. Ενώ οι τεχνικά απαιτητικές μετρήσεις του ηλιακού Orbiter προσφέρουν μια νέα εικόνα για τον κύκλο του ήλιου, την πρόκληση της μείωσης των ακριβών συνδέσεων μεταξύ των παρατηρούμενων φαινομένων και των σύνθετων μαγνητικών δραστηριοτήτων του ήλιου.