Wspomnienia oporu: Ingrid Schaeffer-Rahtgens mówi”

Wspomnienia oporu: Ingrid Schaeffer-Rahtgens mówi”

Köln, Deutschland - Ingrid Schaeffer-Rahtgens, 85 lat, to kobieta o poruszającej się historii życia, którą ujawniła w rozmowie z Susanne Hengesbach w kawiarni w Kolonii. 30 sierpnia 1944 r., 81 lat temu jej ojciec, Carl Ernst Rahtgens, został stracony w Berlin-Plötzensee. Przyczyną jego kary śmierci była jego aktywna rola w oporze wobec nazistowskiego reżimu, w szczególności jego udział w obaleniu wysiłków z 20 lipca, który zaplanował próbę zabójstwa na Adolfa Hitlera. Ingrid miała ojca tylko przez cztery lata, ale jego wspomnienia mają dla niej ogromne znaczenie.

Związek z jej ojcem opisuje to jako bardzo wąskie. Carl Ernst Rahtgens był nie tylko siostrzeńcem Feldmarschall Günther von Kluge, ale także człowiekiem, który miał głębokie chrześcijańskie zrozumienie wartości. Ingrid pamięta go jako „szczęśliwych, chrześcijańskich i zabawnych ludzi”. Pomimo żalu straty, ukształtowała także swoje życie dzięki zaangażowaniu w muzykę klasyczną, w której zorganizowała serię koncertów „Sounds of the City” w Bergisch Gladbach. Dowodzi to, że jej ojciec ma wpływ na jej życie poza jego wczesną śmiercią.

Rezystancja i konsekwencje

Tragedia rozpoczęła się, gdy gestapo przekazało wyrok śmierci we wrześniu 1944 r., A jednocześnie wydało konfiskatę. Od tego momentu Ingrid i jej rodzeństwo były nieuszkodzone. Było to obciążenie psychologiczne w towarzystwie upokorzeń w szkole. Ingrid poczuł, że piętno jest córką „zdrajcy ojczyzny”, który również dorastał w Niemczech podczas rządów nazistowskich. Uważa „odporną” jako integralną część swojego życia i regularnie bierze udział w obchodach mentalnych 20 lipca, które stały się dla niej dużą rodziną.

Biografia Carla Ernsta Rahtgensa

Carl Ernst Rahtgens urodził się 27 sierpnia 1908 roku i miał imponującą karierę wojskową przed jego aresztowaniem. Jako kandydat oficera wszedł do pułku piechoty Potsdam w 1928 roku. Jego kariera wojskowa prowadziła go przez różne stacje, aż w końcu służył w 1942 r. Jako pułkownik w kwaterze głównej „Wolfsschanze” we Wschodniej Prus. Była szczególna przyjaźń z Günther Smend, w której rozmawiali o obecnej sytuacji wojennej. Ale reżim nie był gotowy tolerować dysydentów. Rahtgens został skazany na śmierć 30 sierpnia 1944 r., W dniu jego egzekucji, po tym, jak został już aresztowany przez Gestapo w Belgradzie.

Ingrid przypomina nam o znaczeniu oporu wobec niesprawiedliwości i ludzi, którzy byli po stronie odwagi cywilnej w czasach wielkich niebezpieczeństw. Nie tylko postrzega siebie jako córkę bojownika oporu, ale jako część ciągłego ruchu, który przeciwdziała wspólnemu zapomnieniem.

W społeczeństwie, które jest często kształtowane przez obojętność, Ingrid wymaga świadomości wartości, które ostatecznie stanowią podstawę naszej demokracji. „Jeśli nie żyje, muszę utrzymać pięść” - mówi - silny apel, który Hengesbach również nagrał w swoim wywiadzie.

Raporty o Carl Ernst Rahtgens i historie o oporze zapraszają nas do przemyślenia odwagi cywilnej i wspomnieniach zmarłych bojowników oporu i zwrócenia uwagi na niebezpieczeństwa zapominania - przypomnienie, które jest bardziej niż kiedykolwiek istotne.

Kölnische Rundschau , Pamięci niemiecki opór , Federalne centrum edukacji politycznej