Oceany w walce klimatycznej: nowe Centrum Badań Współprzewodowych dla glonów cukru!

Oceany w walce klimatycznej: nowe Centrum Badań Współprzewodowych dla glonów cukru!

Bremen, Deutschland - 28 maja 2025 r. University of Greifsłald i University of Bremen otrzymali zobowiązanie do finansowania Centrum Badań Współprzestrzeni/Transregio (TRR) 420 zatytułowanych „koncentratów”. Celem tego interdyscyplinarnego projektu badawczego jest głębokie badanie polimerów cukrowych pochodzących z wodorostów i ich wpływu na ochronę klimatu. Te związki cukrowe, znane również jako glikany, odgrywają centralną rolę w morskim cyklu węglowym.

wodorosty są niezwykłym magazynowaniem węgla; Każdego roku konwertują około pięć razy więcej dwutlenku węgla w polisacharydy (glikany), jak uwolniono w spalaniu paliw kopalnych. Pomimo wielu enzymów, które są dostępne dla bakterii marynarki wojennej w celu zmniejszenia glikanów, znaczna część tych struktur cukrowych jest zachowana w oceanach. Wskazuje to nieznane czynniki, które zapobiegają całkowitej redukcji glikanu i przyczyniają się do magazynowania węgla.

Podejście badawcze i metody

Zespół badawczy łączy testy laboratoryjne z pomiarami w naturalnych siedliskach morskich. Nacisk kładziony jest na interakcje między glonami, bakteriami, grzybami, a także glikanami i białkami. Za pomocą zaawansowanych metod, które rozciągają się do rozdzielczości atomowej w obszarze Ångström, zrozumienie, w jaki sposób te struktury cukru są stabilizowane w oceanie.

TRR 420 jest wspierany przez kilka znanych instytucji, w tym Leibniz Institute for Baltic Sea Research w WarneMünde i Max Planck Institute for Colloid and Breachers Research w Potsdam. Wygenerowane ustalenia mogą wnieść cenny wkład w walkę ze zmianami klimatu.

Rola brązowych glonów w ochronie klimatu

Teza doktorska w Max Planck Institute for Marine Microbiology w Bremie wykazała, że ​​morskie glony brązowe przechowują duże ilości węgla węgla w postaci długotrwałych polimerów cukrowych. Każdego roku usuwają około 550 milionów ton dwutlenku węgla z atmosfery. Ta wydajność wyjaśnia, że ​​oceany, lasy, podłogi i torfowiska należą do najważniejszych magazynów węgla na Ziemi.

Znacząca funkcja brązowych glonów opiera się na jego zdolności do fotosyntezy, w której przechowują głównie węgiel w postaci węglowodanów. Fucoidan, trudny do rozbicia polimeru cukrowego wytwarzanego przez brązowe algi, odgrywa tutaj kluczową rolę. Chroni glony przed szkodliwymi mikroorganizmami i prawie nie jest rozkładane przez bakterie. Fucoidan zlewa się z zawieszoną materią w wodzie i tonie w dnie morza, gdzie węgiel jest oszczędzany na wieki do tysięcy lat.

magazynowanie węgla w oceanach

Potencjał pamięci fucoidanu w głębokiej wodzie oceanów szacuje się na około czterech gigatonów dwutlenku węgla. Dla porównania: coroczne emisje gazów cieplarnianych w Niemczech wynoszą 674 miliony ton dwutlenku węgla. Aby zbadać skuteczność technologii opartych na oceanie w zakresie spożycia węgla, naukowcy z 14 instytucji w sześciu krajach pracują nad finansowanym przez UE projektu Ocannets, który jest koordynowany przez Geomar.

Celem tego projektu jest zbadanie możliwości i ryzyka technologii opartych na oceanie dla negatywnych emisji i ustalenie, czy mogą odgrywać zrównoważoną rolę w osiąganiu neutralności klimatu zgodnie z Paryżu. Poprzednie dyskusje na temat negatywnych emisji koncentrowały się głównie na kontynencie, co podkreśla potrzebę rozszerzenia wiedzy na temat podejść opartych na oceanie.

Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, odwiedź strony , Badania roślin i Geomar