Ειρηνικοί ήχοι στη σκιά των διαμαρτυριών: Συναυλία για μνήμη στο Delmenhorst

Ειρηνικοί ήχοι στη σκιά των διαμαρτυριών: Συναυλία για μνήμη στο Delmenhorst

Louisenstraße, 27749 Delmenhorst, Deutschland - Στις 2 Ιουνίου 2025, ο Heimatverein και η εβραϊκή κοινότητα διοργάνωσαν μια συναυλία με τον τίτλο "Ειρήνη και Μνήμη" στην αίθουσα της εβραϊκής κοινότητας στο Louisenstrasse. Η ευκαιρία της συναυλίας ήταν η εξέταση της μουσικής των Εβραίων συνθέτων που είχαν υποφέρει από το Ολοκαύτωμα. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε ένα τεταμένο υπόβαθρο, δεδομένου ότι οι αστυνομικοί ήταν παρόντες για παρατήρηση για να αποφευχθούν βίαιες διαμαρτυρίες κατά της ισραηλινής πολιτικής της Παλαιστίνης, όπως το weser kurier .

Η συναυλία πραγματοποιήθηκε από τον ταλαντούχο πιανίστα Adrian Rusnak, ο οποίος εργάζεται επίσης ως επικεφαλής του τμήματος στο Delmenhorst Music School και ο επικεφαλής της Δημοτικής Ορχήστρας Delmenhorst και ο πατέρας του Geiger Laszlo Rusnak, ο αναπληρωτής πρωταθλητής της ορχήστρας της πόλης στο Bremerhaven. Με ένα ποικίλο πρόγραμμα, έφεραν ήχους και συναισθήματα που είναι βαθιά ριζωμένα στον εβραϊκό πολιτισμό.

Το μουσικό πρόγραμμα

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με την "εβραϊκή μελωδία" από τον Joseph Achrons. Ο Laszlo Rusnak έδειξε εντυπωσιακά timbres και σχεδίαση λιχουδιά. Το "τραγούδι χωρίς λόγια" του Felix Mendelssohn Bartholdy και η "Melody" του Erwin Schulhoff βρήκαν επίσης τη θέση τους στη συναυλία. Ο Adrian Rusnak υπενθύμισε στους μελαγχολικούς ήχους της εποχής με το σόλο του που έπαιξε το "Mazurka" του Wladyslaw Szpilman. Ένα άλλο χαρακτηριστικό ήταν το "Yiddische Momme" από τον Lew Pollack, το οποίο έθεσε την αγάπη μιας μητέρας. Η λαϊκή παράσταση του "Hava Nagilah" και του "Summertime" του George Gershwin στη δική τους επεξεργασία στρογγυλοποιήθηκε από το πρόγραμμα.

Η συναυλία τελείωσε με τον Max Bruchs "Kol Nidrei" op. 47, η οποία ερμηνεύτηκε ως κινούμενη μετατροπή μιας προσευχής. Η χαρά και τα χειροκροτήματα του ακροατηρίου επέτρεψαν σε δύο λαογραφικά κούκλα που στρογγυλοποιήθηκαν αρμονικά από το βράδυ.

Μουσική ως μέρος της μνήμης

Η έννοια της μουσικής στην εβραϊκή ζωή, ειδικά κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, είναι ανυπολόγιστη. Οι μουσικές παραστάσεις ενήργησαν ως έκφραση της ανθρωπότητας και των αγγελιοφόρων σε περιόδους ταλαιπωρίας, καθώς και το yad vashem . Οι μουσικοί συνέχισαν να δημοσιεύουν έργα και να τραγουδούν μαζί.

Τα τραγούδια τεκμηριώνουν τις μοίρες των ατόμων, των ομάδων και των κοινοτήτων και αποτελούν πηγή ενότητας και εορτασμού. Οι γνωστοί μουσικοί και οι συνθέτες από την περίοδο του Ολοκαυτώματος είναι σταθερά αγκυροβολημένοι στην ιστορία της μουσικής. Μεταξύ άλλων, η συλλογή τραγουδιών του Schmerke Kaczerginski "Lider Fun Di Getos Uns Ushouses" έγινε το πρώτο από πολλά ντοκιμαντέρ που έφεραν τον κόσμο πιο κοντά στις εμπειρίες του κόσμου. Μερικά από αυτά τα εξαιρετικά τραγούδια, τα οποία προέρχονται από τους μουσικούς του δρόμου των γκέτων και των ανταρτών, αποτελούν επίσης μέρος των εικονικών εκθέσεων του Yad Vashem.

Σήμερα, τέτοιες συνθέσεις εξακολουθούν να θεωρούνται μέρος της συλλογικής μνήμης και διατηρούν τη μνήμη των θυμάτων ζωντανή. Οι μελωδίες θυμίζουν την πολιτιστική ζωή των Εβραίων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον πόλεμο και την εκφράσει, την ελπίδα και την αδιάκοπη ώθηση στην ειρήνη, όπως στο καθίσταται σαφές.