Spokojne dźwięki w cieniu protestów: koncert dla pamięci w Delmenhorst

Spokojne dźwięki w cieniu protestów: koncert dla pamięci w Delmenhorst

Louisenstraße, 27749 Delmenhorst, Deutschland - 2 czerwca 2025 r. Heimatverein i społeczność żydowska zorganizowały imprezę koncertową pod tytułem „Pokój i pamięć” w hali społeczności żydowskiej w Louisenstrurasse. Okazją koncertu była badaniem muzyki żydowskich kompozytorów, którzy cierpiały z powodu Holokaustu. Wydarzenie miało miejsce na napiętym pochodzeniu, ponieważ funkcjonariusze policji byli obecni w celu zapobiegania gwałtownym protestom przeciwko polityce Palestyny ​​Izraelskiej, takich jak Weser Kurier .

Koncert został wykonany przez utalentowanego pianistę Adriana Rusnaka, który pracuje również jako kierownik działu w Delmenhorst Music School i szef Delmenhorst Municipal Orchestra i jego ojciec, Geigera Laszlo Rusnaka, zastępcy mistrza koncertu w City Orchestra w Bremerhaven. Dzięki różnorodnym programowi przynieśli dźwięki i emocje, które są głęboko zakorzenione w kulturze żydowskiej.

Program muzyczny

Program rozpoczął się od „Hebrajskiej melodii” Josepha Achronsa. Laszlo Rusnak wykazał imponujące barwniki i przysmak projektowania. „Song bez słów” Felixa Mendelssohna Bartholdy'ego i „Melody” Erwin Schulhoffa również znaleźli swoje miejsce na koncercie. Adrian Rusnak przypomniał melancholijne odgłosy z jego solo, grając „Mazurka” autorstwa Wladyslawa Szpilmana. Kolejną atrakcją był „Jiddische Momme” Lew Pollacka, który ustanowił miłość matki. Folklorystyczne występ „Hava Nagilah” i „Summertime” George'a Gershwina we własnej edycji zaokrąglały program.

Koncert zakończył się Maxem Bruchsem „Kol Nidrei” op. 47, który został zinterpretowany jako poruszająca się nawrócenie modlitwy. Radość i oklaski publiczności umożliwiły dwa ludowe bisy, które harmonijnie zakończyły wieczór.

Muzyka w ramach pamięci

Znaczenie muzyki w życiu żydowskim, szczególnie podczas Holokaustu, jest niezmierzone. Występy muzyczne działały jako wyraz ludzkości i posłańców w czasach cierpienia, a także jako yad vashem . Zarówno prywatne, jak i publiczne wyniki odbyły się w ghettsach, takich jak Łósaw, Krakow do wzmacniacza. Mimorami. Cenzura, muzycy nadal publikowali prace i śpiewali

Piosenki dokumentują losy osób, grup i społeczności i są źródłem jedności i upamiętnienia. Znani muzycy i kompozytorzy z okresu Holokaustu są mocno zakotwiczeni w historii muzyki. Między innymi kolekcja piosenek Schmerke Kaczergińskiego „Lider Fun Di Getos Uns Warehouses” stała się pierwszym z wielu filmów dokumentalnych, które zbliżyły świat do światowych doświadczeń. Niektóre z tych niezwykłych piosenek, które pochodzą od ulicznych muzyków gettów i partyzantów, są również częścią wirtualnych wystaw Yad Vashem.

Dzisiaj takie kompozycje są nadal uważane za część pamięci zbiorowej i utrzymują pamięć ofiar przy życiu. Melodie przypominają życie kulturalne Żydów przed wojną, w trakcie i po wyrażeniu, nadziei i nieustannej chęci pokoju, jak na wystawie