Friedrich Barbarossa: Ο αυτοκράτορας που κοιμάται στο Kyffhäuser!

Friedrich Barbarossa: Ο αυτοκράτορας που κοιμάται στο Kyffhäuser!

Kyffhäuser, Deutschland - Friedrich I. Barbarossa, ένας από τους πιο διαμορφωτικούς αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, πέθανε στις 10 Ιουνίου 1190 στον ποταμό Saleph στην Ανατολία. Σύμφωνα με τον Legend, υποτίθεται ότι θα ξεκουραστεί στο Kyffhäuser και θα επιστρέψει μια μέρα για να βοηθήσει τη Γερμανία. Αυτή η μυθολογική πτυχή είναι μόνο μέρος της σύνθετης ιστορίας ενός κυβερνήτη που εισήλθε στο βιβλίο ιστορίας με το ψευδώνυμο Barbarossa (Rotbart), ένα όνομα που χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως υποτιμητικό όνομα από τους εχθρούς του στο Μιλάνο. Σήμερα η ιστορία θυμίζει τον αξιοσημείωτο κανόνα του και τα ίχνη που έφυγε στην Ευρώπη. Όπως αναφέρθηκε compact , ο Friedrich εξελέγη βασιλιάς στη Φρανκφούρτη στις 4 Μαρτίου 1152 και ακολούθησε τον θείο του Konrad III. στη βασιλική αξιοπρέπεια.

Η ανάβαση του ξεκίνησε στα μέσα του 12ου αιώνα, όταν εξελέγη βασιλιάς στην ηλικία των 30 ετών και στέφθηκε στο Aachen στις 9 Μαρτίου 1152. Ο Friedrich ήταν ο πρώτος αυτοκράτορας από το φύλο του Staufer και ανταγωνίστηκε με στόχο την επιβολή της αυτοκρατορικής εξουσίας στην Ιταλία. Ο πατέρας του, Konrad III, είχε ήδη αναρριχηθεί στο θρόνο το 1138 και ήταν μια κεντρική φιγούρα που εισήγαγε οφέλη για τις γυναίκες σε πολιορκημένες πόλεις, όπως στο Weinsberg, όπου οι γυναίκες είχαν τη δυνατότητα να σώσουν τους άνδρες τους.

Πολιτικές φιλοδοξίες και συγκρούσεις

Ο κανόνας του Friedrich χαρακτηρίστηκε από πολυάριθμες συγκρούσεις, ειδικά με τις πόλεις Lombard, οι οποίες συγχωνεύθηκαν το 1176 στη μονάδα Lombard. Στο πλαίσιο αυτό, ο Friedrich προσπάθησε να επιτύχει τον έλεγχο αυτών των πόλεων και να επιβάλει τα αυτοκρατορικά δικαιώματα στην Ιταλία, γεγονός που οδήγησε σε βίαιες συγκρούσεις. Στην κορυφαία δόξα του το 1155, οι Ρωμαίοι, που χτύπησε από τη βία, και το 1162 κατέκτησε το Μιλάνο, το οποίο ξαναχτίστηκε γρήγορα. Ένα κρίσιμο σημείο καμπής ήταν η ήττα στη μάχη του Legnano 1176, η οποία όχι μόνο κούνησε τη στρατιωτική της εξουσία, αλλά επίσης οδήγησε σε κατάπαυση του πυρός με τους Lombards, ακολουθούμενη από μια τελική ειρήνη το 1183.

Μια άλλη σημαντική πτυχή της κυριαρχίας του ήταν η σχέση με τον Heinrich The Löwen, τον Δούκα της Σαξονίας και της Βαυαρίας. Παρά την αρχική συμμαχία, υπήρξε ένα διάλειμμα το 1176, αφού ο Heinrich Friedrichs δεν υποστήριξε τη στρατιωτική βοήθεια στην Ιταλία. Παρά τις αποτυχίες αυτές, ο Friedrich παρέμεινε ένας σημαντικός κυβερνήτης που ενίσχυσε περαιτέρω το νοικοκυριό του Staufer και ενίσχυσε την αυτοκρατορία στο σύνολό του, ενώ ταυτόχρονα σταθεροποιεί τις πολιτικές δομές στη Γερμανία.

Μια κληρονομιά του Staufer και τις τελευταίες ημέρες

Κατά τη διάρκεια της εξουσίας της εξουσίας του, μια υπέροχη ελπίδα της Πεντηκοστής έλαβε χώρα στο Mainz το 1184, όπου χτύπησε τους γιους του. Το φθινόπωρο 1187 άνοιξε στη συνέχεια την τρίτη σταυροφορία, παρακινημένη από την επιθυμία να ξανακάνει την Ιερουσαλήμ. Η προετοιμασία για αυτή τη σταυροφορία ήταν έντονη και άνοιξε το στρατό του Regensburg. Αλλά τραγικά, πνίγηκε στο Saleph στις 10 Ιουνίου 1190, ενώ ήθελε να ανανεωθεί στον ποταμό. Όπως αναφέρθηκε στις αναφορές του wikipedia , υπάρχουν περίπου 13 πηγές που λένε κάτι για το θάνατό του.

Μετά το θάνατό του, το σώμα του εισήχθη σε ξύδι και τα οστά του βρήκαν ξεχωριστούς χώρους ανάπαυσης. Ο Friedrich άφησε μια ισχυρή κληρονομιά, τόσο με τη μορφή του σπιτιού του καλής όσο και της περιφερειακής σταθερότητας που είχε δημιουργήσει. Ο θάνατός του οδήγησε σε μεγάλη θλίψη στη Γερμανία και στον μύθο της επιστροφής του από το Kyffhäuser, καθώς και από το "https://www.planet-wissen.de/metchichte/die_staufer/pwiefrichizibarbarossa100.html"> πλανήτης γνώσης . Ο τελικά ανεξερεύνητος τάφος του Friedrich και η ελπίδα της επιστροφής του αποτελούν μέρος μιας συναρπαστικής ιστορίας αφήγησης που εξακολουθεί να διαμορφώνει τη γερμανική λαογραφία.