Medvedev schetst bedreigende bufferzone in Oekraïne!

Medvedev schetst bedreigende bufferzone in Oekraïne!

Ukraine, Land - Op 26 mei 2025 publiceerde Dmitri Medvedev, het voormalige Russische staatshoofd en de huidige plaatsvervangend voorzitter van de Veiligheidsraad van Rusland, een sensationele video over "X" waarin hij een uitgebreide "bufferzone" in Oekraïne suggereert. Volgens Medvedev zou een dergelijke zone bijna het hele Oekraïense grondgebied kunnen omvatten en het land tot een kleiner gebied kunnen rediëren dan dat van Moldavië. Zijn visie bepaalt dat de bufferzone in wezen alleen de Poolse grensstrook bedekt, die de geopolitieke situatie aanzienlijk zou veranderen. Medvedev beschreef de voortdurende militaire hulp voor Oekraïne, die hij bekritiseerde als een "Bandera -regime", als een van de drijvende krachten achter deze overwegingen.

Het voorstel van Medvedew is bedoeld om Russische steden, vooral Belgorod, te beschermen tegen westerse wapens die een bedreiging vormen voor de nationale veiligheid van Rusland. Hij verwees uitdrukkelijk naar de stormschaduw-missile, die een bereik van maximaal 550 km heeft. Militaire analisten van het Institute for the Study of War (ISW) schatten dat de voorgestelde bufferzone ongeveer 587.459 vierkante kilometer Oekraïense grondgebied zou bestrijken. In een gedetailleerde analyse van de voortgang van Duitse troepen sinds januari 2025, is gebleken dat de Russische strijdkrachten gemiddeld 14,3 vierkante kilometer per dag vooruitgingen. In dit tempo kan het echter tot 91 jaar duren om het doel van MedleDew te bereiken.

Lange termijnstrategieën en uitdagingen

In maart 2025 toonden schattingen aan dat Rusland al ongeveer 142 vierkante kilometer grondgebied had veroverd. Op basis van deze gegevens en de huidige militaire situatie, waarin geografische en defensieve barrières zoals de Dnipro -rivier ook uitdagingen zijn, wordt het duidelijk dat de doelen van Medvedev niet gemakkelijk toegankelijk zijn. De ISW voorspelt dat het ongeveer 3,9 jaar zou kunnen duren om de resterende gebieden in de Donetsk, Luhansk, Zaporizhia en Cherson over te nemen, de Russische troepen moeten aanzienlijke verliezen verwachten. Schattingen gaan ervan uit dat tot 50 miljoen soldaten, wat een enorm deel van de Russische bevolking zou vertegenwoordigen.

Het idee van "bufferzones" is niet nieuw en maakte eerder deel uit van de Russische militaire strategie. Medvedev, die al als president werkte van 2008 tot 2012 en vervolgens als premier, heeft zich altijd uitgesproken voor agressieve militaire maatregelen. President Poetin sprak ook de veiligheidszones toe voor het beveiligen van gebieden en de bescherming van Russische steden, die bedoeld zijn om de voortgang van de strijdkrachten in Oekraïne te ondersteunen.

Russische luchtaanvallen en hun strategieën

In 2024 heeft Rusland zijn aanvalsstrategieën verschillende keren aangepast. Vanaf de tweede winter van de oorlog werden bijna dagelijkse aanvallen opgenomen met een opmerkelijk aantal drones, marcherende luchtlichamen en raketten. Vooral CIR -beoordelingen tonen aan dat de Oekraïense luchtverdediging in 2024 aanzienlijk effectiever is geworden, vooral tegen drones. Het aantal gebruikte Russische drones was zeven keer hoger in november 2024 dan aan het begin van het jaar, wat duidt op een significante toename van de middelen op dit gebied.

Dankzij internationale steun heeft de Oekraïense luchtverdediging de efficiëntie verbeterd, wat heeft geleid tot een toename van het ontslagvergoeding voor Russische aanvallen. Desalniettemin blijft de dreiging van Russische ballistische raketten, zoals het Iskander-M-type, een grote uitdaging. Deze lopende aanvallen, waaronder meer dan 780 gedocumenteerde aanvallen op ziekenhuizen sinds februari 2022, hebben catastrofale effecten op de civiele infrastructuur en vormen een van de grootste uitdagingen voor Oekraïne.

De strategische overwegingen op lange termijn van Medvedev en de militaire activiteiten van Rusland moeten aandacht besteden aan internationale waarnemers omdat ontwikkelingen in Oekraïne zowel regionale als wereldwijde gevolgen kunnen hebben. De steun van Oekraïne door westerse staten blijft in deze context cruciaal om de Russische militaire ambities te vertragen.