Neurowetenschap voldoet aan AI: Fatma Deniz maakt een revolutie teweeg in taalbegrip

Neurowetenschap voldoet aan AI: Fatma Deniz maakt een revolutie teweeg in taalbegrip

Technische Universität Berlin, 10623 Berlin, Deutschland - Op #RP25 van dit jaar, die plaatsvond op 25 april 2025, presenteerde de toonaangevende neurowetenschapper en computerwetenschapper Fatma Deniz bevindingen over de weergave van taal in het menselijk brein. In haar lezing verlichtte ze de vergelijking tussen complexe neuronale netwerken in de hersenen en grote taalmodellen die worden gebruikt in kunstmatige intelligentie (AI). Deniz, die aan de technische Universiteit van Berlijn werkt als professor in informatica en fungeert ook als vice -president voor digitalisering en duurzaamheid, bracht op indrukwekkende wijze de brug terecht tussen Neurow Sciences en kunstmatige intelligentie. Ze legde uit dat semantische verwerking plaatsvindt in vergelijkbare hersengebieden als in grote taalmodellen, wat zou kunnen leiden tot nieuwe benaderingen voor de behandeling van taalstoornissen en de ontwikkeling van mensachtige AI-systemen. Uw onderzoek maakt gebruik van geavanceerde technieken van machine learning en hersenbeeldvorming om diepere inzichten te krijgen in taalverwerking. Dit laat zien hoe de combinatie van neurowetenschappen, AI en data science beslissende vooruitgang kan boeken.

De neurocognitie van taalverwerking is een centraal onderzoeksgebied dat onderzoekt met taal op een neurocognitief niveau. Huidig ​​werk, zoals de ontwikkelingen van een neurocognitief model van auditief taalbegrip, bieden een uitgebreid raamwerk voor het begrip van syntactische, semantische en lexicale processen in verschillende hersengebieden. Vooral de linkerhersenhelft speelt een sleutelrol in deze processen, terwijl prosodische aspecten op de rechter hemisfeer worden verwerkt. Deze bevindingen zijn gebaseerd op de analyse van functionele en structurele relaties tussen taalgerelateerde belangrijke regio's van de hersenen en laten zien hoe syntaxis, semantiek en andere taalkundige en niet-linguïstische gebieden op elkaar inwerken. Deze onderzoeksbenaderingen creëren een uitgebreid begrip van de hiërarchische verwerkingsstructuren van taal, die belangrijk zijn voor AI -ontwikkeling. U kunt meer informatie vinden over deze ontwikkelingen bij de Max Planck Society, die intensief behandelt met neuropsychologie en neurocognitie.

De rol van AI in de geesteswetenschappen

Kunstmatige intelligentie en machine learning hebben zich gevestigd als centrale elementen in de digitale geesteswetenschappen. Uw vaardigheden bieden nieuwe manieren van analyse, structurering en interpretatie van complexe gegevens en combineren traditionele methoden met krachtige algoritmen. AI -systemen kunnen natuurlijke taal en afbeeldingen verwerken, zich aanpassen aan nieuwe informatie en complexe problemen oplossen. Vooral in de geesteswetenschappen maakt KI de analyse van grote hoeveelheden gegevens, patroonherkenning en semantische link mogelijk.

Een van de belangrijke voordelen van AI is automatisering. Routinematige taken zoals tekstherkenning en beeldclassificatie kunnen efficiënt worden uitgevoerd. Bovendien kunnen verborgen leerprocessen worden ontdekt in grote gegevenssets door geautomatiseerde leerprocessen, wat resulteert in aanzienlijke vooruitgang in tekstanalyse en cultureel mediaonderzoek. Voorbeelden zijn automatische tekstherkenning en stijlanalyse in literaire studies, die diepere inzichten mogelijk maken in historische teksten en hun auteurs.

Met het koppelen van deze innovatieve technologieën met de bevindingen van de neurowetenschappen kan een veelbelovende basis voor de ontwikkeling van progressieve AI -systemen worden gecreëerd. Fatma Deniz benadrukt hoe belangrijk het is om deze twee disciplines samen te brengen om het volledige potentieel van taalverwerking te gebruiken. De integratie van dergelijke bevindingen kan niet alleen leiden tot efficiënte oplossingen voor taalstoornissen, maar ook het vermogen van machines om de mensachtige taal te creëren en te begrijpen te verbeteren.

Meer details over deze opwindende onderwerpen zijn te vinden in de rapporten van de Max Planck Society en de Digital Humanities. Een uitgebreide analyse biedt ook het artikel van Re: Publica, dat de bevindingen van Fatma Deniz benadrukt.