Από τον συνταξιούχο Schorndorf έως τον εμπειρογνώμονα της Καμπότζης: Ιστορίες του Angkor Wat

Από τον συνταξιούχο Schorndorf έως τον εμπειρογνώμονα της Καμπότζης: Ιστορίες του Angkor Wat

Schorndorf, Deutschland - Ο Werner Neher, 73 ετών και ζει στο Schorndorf, έχει αναπτύξει ένα βαθύ πάθος για τον πολιτισμό και την ιστορία της Καμπότζης. Ιδιαίτερα διεγερμένο από τους εντυπωσιακούς ιστορικούς χώρους, συχνά μιλάει για το μεγαλύτερο θρησκευτικό κτίριο στον κόσμο. Έκανε ολοκληρωμένη έρευνα για την Καμπότζη και έμαθε πολλά για τα γεωγραφικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της χώρας. Η Καμπότζη δεν είναι μόνο η θέση της πολιτιστικής κληρονομιάς του Angkor, αλλά έχει και τις πιο ψαροειδείς λίμνες στον κόσμο στον κόσμο και είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς ρυζιού από τους κατοίκους, μαζί με το Λάος.

Angkor, που βρίσκεται στο Siem Reap, εκτείνεται σε περίπου 400 km² και είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους στον κόσμο. Εδώ είναι πολλοί ναοί και υδραυλικά κτίρια, τα οποία αντικατοπτρίζουν την εξαιρετική μηχανική και την κοινωνική τάξη κατά τη διάρκεια του Khmer-Königreich. Οι καλύτεροι ναοί περιλαμβάνουν τους Angkor Wat, Bayon, Preah Khan και Ta Prohm, οι οποίες είναι υποδειγματικές για την πολιτιστική σημασία και τα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα του Khmer. Ολόκληρη η περιοχή εξακολουθεί να κατοικείται από χωριά, οι κάτοικοι των οποίων έχουν στενούς οικογενειακούς δεσμούς με την περίοδο Angkor και δραστηριοποιούνται κυρίως στη γεωργία και την παραγωγή ρυζιού.

Η πολιτιστική και ιστορική σημασία του Angkor Wat

Η αρχιτεκτονική του Angkor έχει αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων από τις ινδικές επιρροές, αλλά έχει δημιουργήσει μοναδικά χαρακτηριστικά που έχουν διαμορφώσει την ανάπτυξη του πολιτισμού στη Νοτιοανατολική Ασία. Κατά τη διάρκεια της ακμής της, η οποία διήρκεσε από τον 9ο έως τον 14ο αιώνα, η αυτοκρατορία των Χμερ ήταν ένα κέντρο πολιτικής και πολιτιστικής ζωής στην περιοχή. Παρά την μεταγενέστερη ανακαλύψτε του τον 19ο αιώνα, η πόλη του Angkor ήταν κατάφυτη από τη ζούγκλα από τους Γάλλους αποικιοκράτες εδώ και αιώνες και ξεχάστηκε σε μεγάλο βαθμό μέχρι τώρα.

Το "Resistice" του Angkor Wat αποδίδεται στον Γάλλο εξερευνητή Henri Mouhot, ο οποίος επισκέφθηκε το ναό στη δεκαετία του 1860 και των οποίων οι περιγραφές προκάλεσαν το ενδιαφέρον για τον παλιό πολιτισμό των Χμερ στην Ευρώπη. Ενώ ο τοπικός πληθυσμός ενημερώθηκε πάντοτε για την ύπαρξη του ναού και συνέχισε να το χρησιμοποιεί ως προσκύνημα, η αποικιακή διοίκηση κάτω από τους Γάλλους άρχισε να εκτελεί σημαντική αρχαιολογική εργασία για να εξασφαλίσει την κληρονομιά του Angkor.

Προκλήσεις και μέτρα συντήρησης

Οι προσπάθειες διατήρησης που ξεκίνησαν από το École Française d'Onpland-orient (EFEO) περιελάμβαναν τον καθαρισμό και την αποκατάσταση των ανάγλυφων και των αγαλμάτων καθώς και την απομάκρυνση των κατάφυτων δέντρων. Η τεχνολογία της αναστυλίωσης χρησιμοποιήθηκε για την ανοικοδόμηση ορισμένων δομών με τα αρχικά στοιχεία. Παρά την πρόοδο αυτή, υπάρχουν προκλήσεις, ειδικά όσον αφορά τη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας και τις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού.
Η περιοχή Angkor είναι επί του παρόντος επίσης κατοικημένη από περισσότερους από 100.000 κατοίκους, οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα του χώρου παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ο τουρισμός φέρνει τόσο οικονομικό δυναμικό όσο και κινδύνους για την πολιτιστική κληρονομιά και απαιτεί προσεκτική διοίκηση.

Η UNESCO έχει αναγνωρίσει την περιοχή Angkor ως χώρο παγκόσμιας κληρονομιάς και τα τελευταία χρόνια έχουν καταβληθεί πολλές προσπάθειες για τη στήριξη της συντήρησης και της διαχείρισης του χώρου από έργα όπως το σχέδιο διαχείρισης της Angkor (AMP) και το Κοινοτικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Ανάπτυξης (CDPP). Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και της μείωσης της φτώχειας και ταυτόχρονα να προστατεύσουν τις πολιτιστικές παραδόσεις και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής.