Van Schorndorf Pensioner tot Cambodja Expert: Stories van Angkor Wat

Van Schorndorf Pensioner tot Cambodja Expert: Stories van Angkor Wat

Schorndorf, Deutschland - Werner Neher, 73 jaar oud en wonen in Schorndorf, heeft een diepe passie ontwikkeld voor de cultuur en geschiedenis van Cambodja. Vooral gestimuleerd door de indrukwekkende historische locaties, spreekt hij vaak over Angkor Wat , het grootste religieuze gebouw ter wereld. Hij deed uitgebreid onderzoek naar Cambodja en leerde veel over de geografische en economische kenmerken van het land. Cambodja is niet alleen de locatie van het culturele erfgoed van Angkor, maar heeft ook 's werelds meest vis -rich -meer ter wereld en is een van de grootste rijstproducenten van bewoners, samen met Laos.

Angkor, gelegen in Siem Reap, strekt zich uit over ongeveer 400 km² en is een van de belangrijkste archeologische locaties ter wereld. Hier zijn talloze tempels en hydraulische gebouwen, die een uitstekende technische en sociale orde weerspiegelen tijdens de Khmer-Königreich. De best -bekende tempels zijn Angkor Wat, Bayon, Preah Khan en Ta Prohm, die voorbeeldig zijn voor het culturele belang en de architecturale prestaties van de Khmer. De hele regio wordt nog steeds bewoond door dorpen, waarvan de bewoners nauwe familiebanden hebben met de Angkor -periode en voornamelijk actief zijn in de landbouw- en rijstproductie.

De culturele en historische relevantie van Angkor Wat

De architectuur van Angkor heeft zich door de eeuwen heen ontwikkeld door Indiase invloeden, maar heeft unieke kenmerken geproduceerd die de ontwikkeling van cultuur in Zuidoost -Azië hebben gevormd. Tijdens zijn hoogtijdagen, die duurde van de 9e tot de 14e eeuw, was het Khmer -rijk een centrum van het politieke en culturele leven in de regio. Ondanks de latere herontdekking in de 19e eeuw, werd de stad Angkor eeuwenlang door de jungle door de jungle begroeid door Franse kolonialisten en werd hij tot nu toe grotendeels vergeten.

Het "weerstand" van Angkor Wat wordt toegeschreven aan de Franse ontdekkingsreiziger Henri Mouhot, die in de jaren 1860 de tempel bezocht en wiens beschrijvingen interesse wekten in de oude Khmer -beschaving in Europa. Terwijl de lokale bevolking altijd werd geïnformeerd over het bestaan van de tempel en deze bleef gebruiken als bedevaart, begon het koloniale bestuur onder de Fransen aanzienlijk archeologisch werk uit te voeren om de erfenis van Angkor veilig te stellen.

Uitdagingen en onderhoudsmaatregelen

De instandhoudingsinspanningen geïnitieerd door de École Française d'Onpland-Orient (Efeo) omvatten het reinigen en herstellen van bas-reliëfs en beelden, evenals het verwijderen van overwoekerde bomen. De technologie van de anastylose werd gebruikt om sommige structuren met de originele elementen opnieuw op te bouwen. Ondanks deze vooruitgang zijn er uitdagingen, vooral met betrekking tot het behoud van culturele identiteit en de behoeften van de lokale bevolking.
De regio Angkor wordt momenteel ook bevolkt door meer dan 100.000 inwoners, die de integriteit van de UNESCO -werelderfgoed in gevaar brengen. Toerisme brengt zowel economisch potentieel als risico's voor het culturele erfgoed en vereist zorgvuldig administratie.

Het UNESCO heeft het Angkor -gebied als werelderfgoedsite erkend en zijn de afgelopen jaren talloze inspanningen geleverd om het onderhoud en het beheer van de site te ondersteunen door projecten zoals Angkor Management Plan (AMP) en het Community Development Participation Project (CDPP). Deze maatregelen zijn bedoeld om duurzame ontwikkeling en vermindering van armoede te bevorderen en tegelijkertijd de culturele tradities en de natuurlijke omgeving van de regio te beschermen.