Berlin staje się miastem gąbką: tak metropolia walczy z niedoborami wody!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Berlin planuje „miasto gąbki” w celu zwalczania niedoboru wody: innowacyjne rozwiązania w zakresie magazynowania wody deszczowej od 2026 r.

Berlin plant eine "Schwammstadt" zur Bekämpfung der Wasserknappheit: innovative Maßnahmen zur Regenwasserspeicherung ab 2026.
Berlin planuje „miasto gąbki” w celu zwalczania niedoboru wody: innowacyjne rozwiązania w zakresie magazynowania wody deszczowej od 2026 r.

Berlin staje się miastem gąbką: tak metropolia walczy z niedoborami wody!

Niedobory wody na obszarach miejskich stają się coraz bardziej palącym problemem. W Berlinie ludzie już myślą o krok dalej i planują stać się „miastem gąbką”. Dzięki koncepcji nie tylko magazynowania wody deszczowej, ale także jej ponownego uwalniania w sposób ukierunkowany, miasto stara się sprostać wyzwaniu, jakie stanowią zmiany klimatyczne. Wiąże się to z celami postawionymi przez Niemiecka strategia adaptacji do zmian klimatycznych, którego celem jest promowanie innowacyjnych rozwiązań w rozwoju miast.

Potrzeba podjęcia tych działań staje się jasna, gdy weźmie się pod uwagę, że Berlin leży w suchym regionie Niemiec, a latem zaopatrzenie w wodę staje się coraz bardziej problematyczne. Aby temu przeciwdziałać, wybudowano już dziewięć ogromnych podziemnych zbiorników gromadzących wodę deszczową. Szczególnie imponujący zbiornik zlewny o głębokości 30 metrów będzie w pełni funkcjonalny w 2026 roku i będzie w stanie pomieścić około 17 000 metrów sześciennych wody deszczowej. Podczas ulewnych opadów nadmiar wody jest odprowadzany do tych zbiorników, a następnie pompowany do oczyszczalni ścieków w celu dalszego oczyszczenia.

Jak działa miasto gąbek?

Ale co dokładnie oznacza bycie miastem gąbki? U podstaw tej koncepcji leży sprytna koncepcja, której celem jest lepsze wykorzystanie zamkniętych obszarów w miastach. Głośny Badacze mebli Miasta mogą zrewolucjonizować sposób radzenia sobie z wodą deszczową, instalując przepuszczalne gleby, więcej terenów zielonych i magazynując wodę. Celem jest magazynowanie nadmiaru wody i powolne jej uwalnianie, chroniąc w ten sposób wiele rzek przed przelewami i ściekami.

Szczególną uwagę zwraca się także na zapobieganie przelewaniu się wody zmieszanej. W Berlinie 2000 z 10 000 km kanałów to systemy kanalizacyjne mieszane. W najgorszym przypadku prowadzą one do śmierci ryb i braku tlenu w zbiornikach wodnych. Aby rozwiązać ten problem, miasto przyjęło ustawę, która stanowi, że tylko niewielka część wód deszczowych z nowych placów budowy może spływać do kanalizacji. Reszta musi wyparować lub przesiąknąć.

Zielona infrastruktura dla mikroklimatu

Rząd federalny postrzega miasto-gąbkę jako część swojej kompleksowej strategii adaptacji do zmian klimatycznych. Innowacyjne podejścia do zielonej infrastruktury, takie jak te w TO są niezbędne do wzmocnienia mikroklimatu w miastach. Z raportu monitoringu DAS wynika także, że z badań wynika, że ​​mniej niż połowa nieruchomości mieszkalnych jest ubezpieczona od zagrożeń naturalnych. Tu trzeba działać.

Z punktu widzenia ochrony klimatu korzystna jest także jakość życia mieszkańców miast. Środki zazieleniające, takie jak tworzenie stawów do przechowywania wody deszczowej, mogą nie tylko utrzymać wodę w czystości, ale także pomóc w ochłodzeniu miasta i ochronie go przed powodzią. Przykładem może być nowy apartamentowiec wyposażony w staw i rośliny oczyszczające wodę.

Coraz więcej miast opiera się na koncepcji miasta gąbki. Projekty pilotażowe są już realizowane w Szwajcarii, gdzie inwestuje się ponad 43 miliony franków w strukturalne środki zapobiegawcze. Na przykład w Winterthur woda deszczowa z budynków szkolnych jest wykorzystywana do nawadniania parków i terenów zielonych.

Przy odpowiednich środkach i chęci zmian idea miasta gąbki mogłaby stworzyć precedens nie tylko w Berlinie, ale w wielu innych miastach pochodzenia europejskiego. Nadszedł czas na przyjazne dla klimatu koncepty w miastach – coś jest ważne!