Μάσκες ντροπής στο Bernau: Μια ματιά στις προηγούμενες τιμωρίες!

Μάσκες ντροπής στο Bernau: Μια ματιά στις προηγούμενες τιμωρίες!

Τις τελευταίες εβδομάδες, το μουσείο στο σπίτι του εκτελεστή στο Bernau έχει προκαλέσει αναταραχή με ειδική έκθεση: μιλάμε για τις ντροπές μάσκες που ήταν μέρος των ιστορικών επαίσχυντων τιμωριών. Αυτή η μορφή τιμωρίας ήταν ευρέως διαδεδομένη στους τελευταίους Μεσαίωνα και τους πρώτους σύγχρονους χρόνους και θεωρήθηκε μια ήπια τιμωρία για αδικήματα όπως μικροσκοπική κλοπή, συκοφαντία ή προσβολές. Ως Barnim Aktuell, η τιμωρία της ντροπής απευθύνεται κυρίως στη δημόσια ταπείνωση των καταδικασθέντων ανθρώπων.

Η πιο γνωστή παραλλαγή αυτών των ποινικών διαδικασιών ήταν η οθόνη στο Pillory. Ο τιμωρημένος ήταν δεμένος σε δημόσιο χώρο και έπρεπε να αντιμετωπίσει την γελοιοποίηση των περαστικών. Αλλά η χρήση μάσκες ντροπής διαδραμάτισε επίσης κεντρικό ρόλο. Μία από τις μάσκες στην οθόνη είναι σχεδόν εντελώς κλειστή, έχει αυτιά σκυλιών, μικροσκοπικά μάτια και μια παράξενη μύτη, ενώ η δεύτερη μάσκα είναι απλή, κατασκευασμένη από λίγα μόνο ιμάντες σιδήρου και έχει ανοίγματα για τα μάτια και το στόμα, καθιστώντας το πολύ άβολο. Πιστεύεται ότι η μάσκα θα μπορούσε επίσης να θερμαίνεται, καθιστώντας την τιμωρία ακόμα πιο δύσκολη.

Δημόσια ταπείνωση και κοινωνική απομόνωση

Στο πλαίσιο της επαίσχυντης τιμωρίας, οι δικαστικοί επιμελητές ή οι κρατικοί συνοδεύονταν από τον καταδικασμένο μέσω της πόλης και ανακοίνωσαν δυνατά το έγκλημα που είχαν διαπράξει. Σύμφωνα με τη Wikipedia, αυτή η τιμωρία τιμής συχνά οδήγησε σε δραστική μείωση της νομικής ικανότητας και επομένως στον κοινωνικό αποκλεισμό. Αφού κρίθηκαν ένοχοι, πολλοί από αυτούς που τιμωρήθηκαν δεν ήταν πλέον σε θέση να συμμετάσχουν στην κοινωνική ζωή και υπόκεινται σε σταθερό στίγμα. Η χρήση του Pillory ειδικότερα ήταν μια ευρέως διαδεδομένη τιμωρία, που χρησιμοποιήθηκε σε περισσότερο από το 50% των περιπτώσεων.

Για πολλούς, η τιμωρία της τιμής όχι μόνο σήμαινε προσωρινό κοινωνικό εξοστρακισμό, αλλά και μακροπρόθεσμη απομόνωση, καθώς η ντροπή τους παρέμεινε ορατή και συχνά αποκλείστηκαν από συντεχνίες και παρόμοιες κοινωνικές συλλογές. Ήταν ένα σοβαρό πλήγμα για τους ανθρώπους που πληγούν και οι οικογένειές τους, οι οποίοι συχνά υπέφεραν από το στίγμα που υπέστησαν.

Το μουσείο στο σπίτι του εκτελεστή και οι ώρες λειτουργίας του

Το μουσείο στο σπίτι του εκτελεστή δεν είναι μόνο αφιερωμένο στην επαίσχυντη τιμωρία, αλλά και αναφέρει τις ιστορίες εκείνων που έχουν πληγεί και στις κοινωνικές συνθήκες της εποχής. Τα εκθέματα προσφέρουν μια εντυπωσιακή εικόνα του παρελθόντος και φέρνουν στη ζωή τις σκοτεινές πλευρές της δικαιοσύνης. Το μουσείο είναι ανοιχτό τις επόμενες ημέρες:

• Dienstags bis freitags: 9 bis 12 Uhr und 13 bis 17 Uhr
• Samstags, sonntags und feiertags: 10 bis 13 Uhr und 14 bis 17 Uhr

Η διερεύνηση αυτών των ιστορικών τιμωριών δεν είναι μόνο εκπαιδευτική, αλλά και διεγείρει τον προβληματισμό για την ανάπτυξη του νομικού συστήματος και την κατανόηση του νόμου και της δικαιοσύνης. Επισκεφθείτε το μουσείο στο σπίτι του εκτελεστή και μάθετε περισσότερα για τις τιμωρίες που κάποτε χρησιμοποιήθηκαν για την πειθαρχία, αλλά συχνά στιγματίζουν τους ανθρώπους.