Υποχρέωση ουδετερότητας στη δημόσια υπηρεσία: αμφιλεγόμενη απαγόρευση μαγιό!

Υποχρέωση ουδετερότητας στη δημόσια υπηρεσία: αμφιλεγόμενη απαγόρευση μαγιό!

Cottbus, Deutschland - Ένα ευαίσθητο θέμα προκαλεί επί του παρόντος αναταραχή στη δημόσια υπηρεσία: την υποχρέωση ουδετερότητας των δημόσιων υπαλλήλων, ειδικά όταν φορούν θρησκευτικά σύμβολα όπως η μαντίλα. Η υποχρέωση ουδετερότητας του κράτους δεν είναι μόνο ένα νομικό, αλλά και ένα κοινωνικό δίλημμα που επηρεάζει πολλές πτυχές της συνύπαρξης μας. Στη Γερμανία, το κράτος είναι υποχρεωμένο να ενεργεί ουδέτερα, ως το faz . Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους ανθρώπους της δημόσιας υπηρεσίας που εμφανίζονται κυρίαρχα, όπως δικαστές, αστυνομικοί ή δάσκαλοι.

Το ερώτημα εάν η φθορά ενός μαντίλου επιτρέπεται σε τέτοια επαγγέλματα αντιμετωπίζεται διαφορετικά σε διαφορετικά ομοσπονδιακά κράτη. Σε ορισμένες περιοχές δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου υποψήφιοι που θέλουν να πάρουν αυτό το μονοπάτι με ισλαμική μαντίλα. Ειδικότερα, το Βερολίνο είναι ρεαλιστικό και αποφασίζει σε μεμονωμένες περιπτώσεις εάν η σχολική ειρήνη θα μπορούσε να διατρέχει κίνδυνο από τη φθορά των θρησκευτικών συμβόλων.

νομικά ιδρύματα και κρίσεις

Τα νομικά θεμέλια για την ουδετερότητα στη δημόσια υπηρεσία δεν είναι ομοιόμορφες. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις, πρέπει να διευκρινιστεί εάν επιτρέπεται η απαγόρευση των θρησκευτικών συμβόλων στη δημόσια υπηρεσία. Δεν μπορεί να εξαχθεί μια γενική απαγόρευση, δεδομένου ότι αυτό απαιτεί συγκεκριμένους νομικούς κανονισμούς σε ομοσπονδιακό και κρατικό επίπεδο, όπως το εξήγησε το κέντρο αντιδραστικότητας.

Σημαντικές αποφάσεις των δικαστηρίων το δείχνουν αυτό: το διοικητικό δικαστήριο του Kassel διαπίστωσε ότι η χρήση μανταλλίου στην υπηρεσία είναι απαράδεκτη υπό ορισμένες συνθήκες, δεδομένου ότι η θρησκευτική ελευθερία πρέπει να βρίσκεται πίσω από την ουδετερότητα του κράτους. Αντίθετα, η απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου του Augsburg διαπίστωσε ότι η απαγόρευση χωρίς την απαραίτητη νομική βάση δεν είναι ανθεκτική. Εδώ, ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ένας νέος νόμος έχει τώρα εκδοθεί στη Βαυαρία για να απαγορεύσει τη φθορά των θρησκευτικών ενδυμάτων στην αίθουσα του δικαστηρίου και η ουδετερότητα του δικαστικού σώματος υποτίθεται ότι προστατεύει.

Γνωμές και συζητήσεις

Η συζήτηση σχετικά με την υποχρέωση εξουδετέρωσης επανειλημμένα αποσυναρμολόγησης και φωνών από την πολιτική φέρνει μια ανάσα καθαρού αέρα στη συζήτηση. Το Tuba Bozkurt από τους Πράσινους απαιτεί την κατάργηση του νόμου περί ουδετερότητας στο Βερολίνο και αμφισβητεί εάν αυτό είναι συμβατό με τον βασικό νόμο. Τονίζει ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί μια μεμονωμένη δοκιμασία περίπτωσης για τη μεταφορά θρησκευτικών συμβόλων για να διευκρινιστεί εάν αυτό πραγματικά θέτει σε κίνδυνο τη σχολική ειρήνη. Ο Bozkurt επικρίνει ότι ο νόμος στέλνει κυρίως αρνητικά σήματα στις ομάδες πληθυσμού των μεταναστών και ζητάει περισσότερη ισότητα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις όλων των εργαζομένων στη δημόσια υπηρεσία.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν επίσης κρίσιμες φωνές όπως αυτές του Manuel Ostermann από τη γερμανική αστυνομική ένωση. Μιλάει εναντίον θρησκευτικών συμβόλων στη δημόσια υπηρεσία, επειδή φοβάται ότι θα μπορούσε να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στην κρατική εξουσία. Ο Ostermann αναγνωρίζει την ανάγκη για μια διαφορετική αστυνομία, αλλά βλέπει πιθανά προβλήματα, ειδικά σε κοινωνικά πλαίσια.

Σε αυτή τη συναρπαστική συζήτηση, διαφορετικές προοπτικές αντιμετωπίζουν διαφορετικές προοπτικές. Ενώ ορισμένοι πιστεύουν ότι η μαντίλα μπορεί να ενισχύσει τους αστυνομικούς, άλλοι προειδοποιούν για τις πιθανές συνέπειες των ορατών θρησκευτικών συμβόλων που βρίσκονται σε υπηρεσία. Τελικά, η προστασία της ουδετερότητας στην περιοχή του κράτους είναι ένα καθήκον που πρέπει να ζυγίζεται προσεκτικά με την έννοια του κοινού αγαθού.