Spree Under Protection: Οι περιβαλλοντολόγοι απαιτούν δικαιώματα για ποτάμια!

Spree Under Protection: Οι περιβαλλοντολόγοι απαιτούν δικαιώματα για ποτάμια!

Oder-Spree, Deutschland - Στη Γερμανία υπάρχουν όλο και περισσότερες φωνές που υποστηρίζουν τη νομική αναγνώριση του ξεφάντωμα. Οι περιβαλλοντολόγοι ζητούν από το Spree να λάβει τη δική του νομική προσωπικότητα. Αυτό το κίνημα αποτελεί μέρος μιας παγκόσμιας πρωτοβουλίας για τη δημιουργία δικαιωμάτων για τη φύση, η οποία ήδη προωθείται σε χώρες όπως ο Εκουαδόρ, η Νέα Ζηλανδία και η Ινδία. Στο άρθρο 71 του Συντάγματός του "της Φύσης ή της Pacha Mama", ο Εκουαδόρ εγγυάται τα δικά του δικαιώματα και έτσι αναγνωρίζει τη βαθιά ριζωμένη σχέση μεταξύ ανθρώπου και φύσης, η οποία εκπροσωπείται επίσης από τους ιθαγενείς πολιτισμούς, όπως [zdf σήμερα] (https://www.zdfheute.de/politik/ Umweltschutz-klima-fluesse-spree-rechte-100.html)

Η κατάσταση πολλών ποταμών στη Γερμανία, συμπεριλαμβανομένων των περίπου 15.000 μικρών και μεσαίων υδάτων, είναι συχνά ανησυχητική. Οι περιβαλλοντολόγοι δεσμεύονται να εξασφαλίσουν ότι με την απονομή δικαιωμάτων στη φύση, μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν προληπτικά προστατευτικά μέτρα για τα οικοσυστήματα μας. Ο καθηγητής Christian Calliess υπογραμμίζει ότι ο υφιστάμενος περιβαλλοντικός νόμος στη Γερμανία σχεδιάζεται διεξοδικά, αλλά η Christine AX επικρίνει το δίκτυο "δικαιωμάτων της φύσης" ότι οι υφιστάμενοι νόμοι συχνά ισχύουν μόνο μετά από καταστροφή της φύσης, η οποία έχει καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον.

Δικαίωμα της φύσης στην εστίαση

Μια έννοια που θέτει όλο και περισσότερο στο προσκήνιο είναι η νομική αναγνώριση της φύσης ως νομικό θέμα. Αυτό θα ήταν ένα σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση και θα μπορούσε να εξασφαλίσει ότι η φύση δεν θεωρείται πλέον ως αντικείμενο της προστασίας του περιβάλλοντος. Επί του παρόντος, η φύση στη Γερμανία δεν μπορεί να αντλήσει υποκειμενικά δικαιώματα ή νομικά Sue, γεγονός που καθιστά τις αξιώσεις για μια συνταγματική αλλαγή για να αναγνωρίσει αυτά τα δικαιώματα ακόμη πιο επείγοντα. Σε αυτό το πλαίσιο, η ικανότητα ενσωμάτωσης της διατήρησης της φύσης σε κοινωνικές και οικονομικές υποδομές θεωρείται απαραίτητη για να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει την τρέχουσα οικολογική κρίση, η οποία ενισχύεται από την αλλαγή του κλίματος και τα είδη, όπως το BPB.

Μια νέα προσέγγιση που εξετάζεται σε αυτή τη συζήτηση είναι ένας «οικολογικός βασικός νόμος» που έχει ήδη αναπτυχθεί από το δίκτυο "Δικαιώματα της Φύσης" και θα μπορούσε να περιλαμβάνει την απονομή αυτοπεποίθησης στο ξεφάντωμα. Αυτό γίνεται ως μέρος ενός πιλοτικού έργου που αποσκοπεί στη βελτίωση της παροχής οξυγόνου στο ξεφάντωμα. Επιπλέον, ένα σχέδιο νόμου εισάγεται στο Bundestag για τη νομική αναγνώριση του ξεφάντωμα για να του δώσει μια φωνή.

μια ματιά στα σύνορα

Το διεθνές κίνημα για τα δικαιώματα της φύσης έχει ήδη δείξει κάποιες επιτυχίες. Για παράδειγμα, στη Νέα Ζηλανδία, η ροή Whanganui αναγνωρίστηκε ως νομικά ικανή δράση. Αυτό ανακαλύπτει μια νέα εποχή στη διατήρηση της φύσης, στην οποία οι άνθρωποι δεν επικρατούν πλέον τη φύση, αλλά μπαίνουν σε μια συνεργασία με αυτό. Η πρόταση για τη νομική αναγνώριση της φύσης ως νομικού θέματος δεν αποτελεί σύμπτωση και αντανακλάται στην τρέχουσα συζήτηση για τον νέο οικολογικό φιλελευθερισμό. Η συμβολή του Andreas Gutmann στο βιβλίο "Μπορεί να πετύχει το Anthropocene;" Θεμελιώνται αυτές τις ανεξάρτητες νομικές προσεγγίσεις και τη σημασία τους για το μέλλον μας στο Ανθρωποκένιο, όπως το de gruyter.

Συνοψισμένο, οι διάφορες πρωτοβουλίες και απαιτήσεις δείχνουν ότι η επανεξέταση της φύσης ως νομικού ηθοποιού είναι επειγόντως απαραίτητη για να γίνει μια πραγματική αλλαγή. Η προστασία της φύσης όχι μόνο απαιτεί την προσαρμογή των υφιστάμενων νόμων, αλλά και μια θεμελιώδη επανευθυγράμμιση της κατανόησης του νόμου, η οποία αναγνωρίζει και προωθεί τα δικαιώματα της φύσης. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να κυριαρχήσουμε με επιτυχία τις προκλήσεις της εποχής μας και να αφήσουμε τις μελλοντικές γενιές ένα άθικτο περιβάλλον.