Gigabatterij in Lausitz: energietransitie of financiële zeepbel?

Gigabatterij in Lausitz: energietransitie of financiële zeepbel?

In Lausitz wordt Gigabattery Jänschwalde, het grootste batterijopslagproject van Europa, gebouwd. Lausitz Energie Mining AG (Leag) plant een fabriek met een vermogen van 1.000 megawatt en een capaciteit van 4.000 megawattuur. Het doel van het project is om overtollige wind- en zonne-energie op te vangen en zo een belangrijke bijdrage te leveren aan de energietransitie. Maar vragen over de financiering en de herkomst van de batterijen blijven onbeantwoord. De economische zin en flexibiliteit van het project staan ​​buiten kijf, aldus deskundige professor Franz Dietrich van de TU Berlijn, die de voordelen van het project benadrukt.

De batterijsystemen zijn modulair ontworpen, wat zowel een hoge mobiliteit als een kosteneffectieve verplaatsing mogelijk maakt. Dit is vooral belangrijk om netwerkfluctuaties te compenseren. Ook Ludwig Jörissen van het Centrum voor Zonne-energie en Waterstofonderzoek (ZSW) ziet de dringende behoefte aan opslag voor een stabielere energievoorziening. Regionaal gezien is Julia Kowal van de TU Berlijn van mening dat het gebruik van opslag bijzonder nuttig is om de nabijheid van wind- en zonneparken te garanderen. Een woordvoerder van Leag kon echter geen duidelijke bevoorradingsradius definiëren en verklaarde dat er geen directe verbinding was met de stroomvoorziening van Berlijn.

Financiële uitdagingen en batterijproductie

De financiële situatie rond het Gigabattery-project roept enkele vragen op. De financiering blijft onduidelijk, maar Claudia Kemfert van het Duitse Instituut voor Economisch Onderzoek (DIW) legt uit dat deze grotendeels afkomstig is van marktinkomsten en investeerders. Deskundigen schatten dat de kosten van het batterijpark in de negen cijfers liggen. De potentiële capaciteit is indrukwekkend: het opslagsysteem zou theoretisch 1,6 miljoen huishoudens gedurende vier uur van elektriciteit kunnen voorzien.

De batterijen komen echter vooral uit Azië, waarbij Fluence Energy de clusters levert. Duitsland heeft momenteel nauwelijks eigen celproductie; Ruim 95 procent van de benodigde materialen komt uit China. Lithium-ion batterijen zijn minder geschikt om energie dagen of weken op te slaan, omdat ze een beperkte levensduur hebben. Alternatieve technologieën zoals waterstofopslag zijn hierbij van belang, terwijl het waterstofkernnetwerk in Duitsland op zijn vroegst in 2032 voltooid zou moeten zijn.

Opslagtechnologieën en hun rol in de energietransitie

De energietransitie vraagt ​​om innovatieve opslagtechnologieën om duurzame energie duurzaam inzetbaar te maken. Volgens Techzeitgeist zullen tegen 2025 nieuwe elektriciteitsopslagsystemen de technische en economische volwassenheid bereiken om 24 uur per dag CO2-neutrale elektriciteit te kunnen leveren. Technologieën zoals lithiumijzerfosfaat (LFP) en natriumionbatterijen en waterstofopslag zijn belangrijk. LFP-batterijen worden bijvoorbeeld gekenmerkt door een hoge cyclusstabiliteit en specifieke capaciteiten.

Grote batterijen zouden in 2025 een efficiëntie van 85 tot 92 procent kunnen bereiken. Of het nu gaat om de stabiliteit van het elektriciteitsnet of om de opslag van duurzame energie: de ontwikkeling van nieuwe opslagtechnologieën zal van cruciaal belang zijn voor een klimaatneutrale toekomst. Het is onvermijdelijk dat er uitdagingen zullen zijn op het gebied van netwerkintegratie. Er is een gebrek aan normen en een verouderde infrastructuur die moet worden overwonnen.

Conclusie: Het miljardenproject in Lausitz stelt niet alleen onze mogelijkheden voor de opslag van hernieuwbare energie op de proef, maar ook de kwestie van duurzaamheid en de daarvoor benodigde grondstoffen. De komende jaren zullen uitwijzen of de Gigabattery Jänschwalde meer is dan alleen een ambitieus project; het kan zeker een stap zijn in de richting van een echte energietransitie.