Η Linnemann απαιτεί περισσότερο σεβασμό: Η συζήτηση για τα χρήματα των πολιτών χωρίζει την εταιρεία!

Η Linnemann απαιτεί περισσότερο σεβασμό: Η συζήτηση για τα χρήματα των πολιτών χωρίζει την εταιρεία!

Deutschland - Σε μια θερμαινόμενη συζήτηση για το επίδομα των πολιτών, ο Carsten Linnemann από το CDU επέκρινε τη στάση των χρημάτων πολλών πολιτών. Βλέπει τη διανομή της αδηφάγης εργασίας μεταξύ αυτών των παραληπτών μια κατάχρηση του κράτους πρόνοιας, το οποίο δημιουργεί ένα ισχυρό αίσθημα αδικίας στην απασχολούμενη. Ο Linnemann τόνισε στην παράσταση με τον Caren Miosga ότι η κοινωνική διάθεση υπέστη ζημιές από αυτές τις πρακτικές. Η ιδιοκτησία του συστήματος αξίζει τη σωστή εστίαση, όπως τόνισε ο πρόεδρος της IG Metall Christiane Benner, ο οποίος διαπίστωσε ακατάλληλο να αμφισβητήσει την προθυμία να εκτελέσει τους χαμηλούς μισθωτούς. Προειδοποίησε ότι αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να προκαλέσει περιττό θυμό.

Το όφελος των πολιτών αποφασίστηκε το 2022 ως μεταρρύθμιση της βασικής ασφάλειας και τέθηκε σε ισχύ στις αρχές του 2023 για να αντικαταστήσει το προηγούμενο όφελος ανεργίας II, επίσης γνωστό ως Hartz IV. Η μεταρρύθμιση ανέλαβε έναν συνασπισμό των SPD, των Πράσινης και του FDP, αλλά και η κριτική από τα κόμματα της Ένωσης, το FDP και το AFD, το ανησυχητικό κόστος αυξάνεται. Μια ανάλυση έδειξε ότι η δαπάνη για την αστική επίδομα το 2023 ήταν 42,6 δισ. Ευρώ - αύξηση 16 % σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.

Κριτική για τη μεταρρύθμιση και τη διαμάχη της χώρας

Ο νέος κανονισμός στοχεύει να προσφέρει στους αναζητούντες εργασία περισσότερο κοινωνική ασφάλιση και επικεντρώνεται στην προσόντα και τη μακροχρόνια απασχόληση. Ωστόσο, οι επικριτές επικρίνουν ότι η εξάλειψη της τοποθέτησης της τοποθέτησης, η οποία υπήρχε πριν από τη μεταρρύθμιση, αποδυναμώνει το κίνητρο για εργασία. Στα μάτια των κομμάτων της Ένωσης, είναι απαραίτητο να επανεισαγάγουμε αυτό το σημείο παραγγελίας και να απορρίψουμε τον όρο "όφελος των πολιτών". Σύμφωνα με έναν ισολογισμό, ο αριθμός των πρώην δικαιούχων που ενσωματώθηκαν στην αγορά εργασίας αυξήθηκε κατά 8 % μεταξύ Ιανουαρίου και Αυγούστου 2024.

Μια επικίνδυνη τάση που ανακαλύπτουν ο Linnemann και οι συνάδελφοί του για το κόμμα είναι η απόκλιση μεταξύ εκείνου που θέλει να συμμετάσχει στο επίδομα των πολιτών και στην πραγματική αμειβόμενη απασχόληση. Ενώ οι παραλήπτες χρημάτων πολλών πολιτών είναι πρόθυμοι να εργαστούν, οι υψηλοί φόροι και οι περίπλοκες κανονισμοί περιορίζουν τις δυνατότητές τους. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Linnemann προτείνει έναν κανονικό εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας για να επιτρέψει μεγαλύτερη ευελιξία.

Κοινωνικές προκλήσεις και πολιτικές απαιτήσεις

Η κοινωνική πίεση ενισχύεται από την προοπτική ότι πολλοί υπάλληλοι πλήρους χρόνου βασίζονται σε κοινωνικά οφέλη, επειδή οι μισθοί τους δεν επαρκούν. Ο Schularick, ένας άλλος συνεργάτης συζήτησης, υπογράμμισε στη συζήτηση ότι η Γερμανία κάνει λιγότερες ώρες εργασίας στη διεθνή σύγκριση, η οποία έχει αρνητικό αντίκτυπο στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Επιπλέον, επέκτεινε τη συζήτηση σχετικά με την κατάργηση του διαχωρισμού του συζύγου, η οποία εδραιώνει τα παραδοσιακά μοντέλα, ενώ ο Linnemann είναι πιο πιθανό να μιλήσει για τη διάσπαση της οικογένειας.

Η χρηματοδότηση των τόπων παιδικής μέριμνας συζητήθηκε επίσης σε αυτές τις συζητήσεις, δεδομένου ότι σύμφωνα με τον Benner, πολλές γυναίκες είναι πρόθυμες να εργαστούν περισσότερο αν ήταν διαθέσιμες οι προσφορές φροντίδας. Συνεπώς, η ανάγκη ενίσχυσης της ηθικής εργασίας στη Γερμανία αντιμετωπίστηκε από αρκετές πλευρές, με τον Linnemann να διαδραματίζει σαφή ρόλο στην επιτροπή συνασπισμού για την ανάπτυξη λύσεων.

Ειδικά στη συζήτηση για το κράτος πρόνοιας στη Γερμανία γίνεται σαφές ότι οι μεταρρυθμίσεις όπως το όφελος των πολιτών παραμένουν αμφιλεγόμενες. Ενώ μερικοί είναι της άποψης ότι "κάθε δουλειά είναι καλύτερη από ό, τι δεν υπάρχει εργασία", στην πραγματικότητα, πολλοί επηρεάζονται από την προσωρινή εργασία των πρακτορείων και τις μίνι θέσεις εργασίας, γεγονός που αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα του αποζημίωση των πολιτών. Παρά την αυξημένη τυποποιημένη απαίτηση κατά 12 %, η γενική εγγύηση της κοινωνικής ασφάλισης παραμένει στο επίκεντρο.

Ένα καλά λειτουργικό κοινωνικό σύστημα πρέπει όχι μόνο να προάγει την κοινωνική ασφάλιση, αλλά και την οικονομική σταθερότητα. Το κράτος πρόνοιας έχει τώρα το καθήκον να μειώσει τα ποσοστά φτώχειας στη Γερμανία και να βελτιώσει την κοινωνική υποδομή - κυρίως μέσω πιθανών μεταρρυθμίσεων για την καταπολέμηση της ανισότητας που σχετίζεται με το εισόδημα προκειμένου να διατηρηθεί η κοινωνική ειρήνη.