Ο Nashorns κατακτά τον κόσμο του βιβλίου: Ape Town παίζεται!

Ο Nashorns κατακτά τον κόσμο του βιβλίου: Ape Town παίζεται!

Düsseldorf, Deutschland - Σε ένα αξιοσημείωτο κοινωνικό φαινόμενο, μπορεί να φανεί ότι η λογοτεχνία μπορεί να αφήσει ένα μόνιμο αποτέλεσμα. Ο βιβλιοπώλης ενός μικρού βιβλιοπωλείου αναφέρει ότι δεν έχει πουλήσει ούτε ένα βιβλίο της Eugène Ionesco για πάνω από δέκα χρόνια. Τώρα, όμως, βλέπει τον εαυτό της να αναγκάζεται να παραγγείλει συνεχώς "τους ρινόκερους" λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος. Σε αυτό το κομμάτι του Γαλλικού Ρωμανικού συγγραφέα, το οποίο είχε πρεμιέρα το 1959, ένας ρινόκερος περνάει μέσα από μια πόλη και μετατρέπει τους ανθρώπους σε ρινόκερους μέχρι ο αφηγητής να παραμείνει ο τελευταίος άνθρωπος.

"Οι Nashorns" όχι μόνο απευθύνονται στη μεταμόρφωση σε ένα ζώο, αλλά και να επικρίνουν έντονα τη μαζική ψύχωση και τον οπορτουνισμό, που τελικά διαμορφώνουν την κοινωνία. Ο Behringer, ο τελευταίος, εξηγεί ότι αποφασίζει: "Είμαι ο τελευταίος, θα το μείνω μέχρι το τέλος, δεν παραδίδομαι!" Το έργο αυτό έχει καθιερωθεί ως το πιο επιτυχημένο κομμάτι του Ionesco και εξακολουθεί να θεωρείται το ορόσημο του παράλογου θεάτρου, το οποίο ιδρύθηκε αποφασιστικά ο Ionesco.

ένα παιχνίδι με πιθήκους

Η μέρα του παιχνιδιού στο βιβλιοπωλείο δαπανάται με την έννοια της παράλογης κωμωδίας. Μεταξύ των παρόντων είναι ο βιβλιοπώλης, ο ξάδερφος και ο γιος της, ενώ ο Ullrich ανταγωνίζεται ως μεμονωμένος παίκτης. Το βράδυ περιστρέφεται γύρω από το νέο παιχνίδι "Ape Town", το οποίο είναι εξοπλισμένο με κεραμίδια, που αντιπροσωπεύει πιθήκους και μπανάνες. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να κυριαρχήσει στην περιοχή και να συλλέξει σημεία τοποθετώντας πλακίδια πιθήκων.

Στο παιχνίδι, οι Kattas, που συλλέγουν ακούραστα σημεία και τελικά κερδίζουν τον διαγωνισμό για τον εαυτό τους, κυριαρχούν. Ο Ullrich, από την άλλη πλευρά, επενδύει σε γορίλες, ελπίζοντας να αποκτήσει τον έλεγχο της πόλης. Παρόλο που το φανταστικό, το παιχνίδι αντικατοπτρίζει τα χαρακτηριστικά που εμφανίζονται επίσης στο "The Nashorns" του Ionesco: τον μετασχηματισμό και τον αγώνα για ταυτότητα.

Ο κύριος του Absurd

Eugène Ionesco, που γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1909, θεωρείται ένας από τους κορυφαίους επικεφαλής του παράλογου θεάτρου, παρόμοιο με τα καλά γνωστά έργα του "La Cantatrice Chauve" (The Kahle Singer) και "La Leçon" (το μάθημα), τα οποία εξακολουθούν να εκτελούνται σήμερα. Στα κομμάτια του, ο Ionesco έδειξε την αναποτελεσματικότητα της γλώσσας ως μέσο επικοινωνίας και υπογράμμισε υπαρξιακά θέματα. Παρά τις πιο επιτυχημένες στιγμές, αργότερα πήρε μια καλλιτεχνική απομόνωση λόγω της κίνησης των 68 και ήταν σε θέση να κάνει ελάχιστα με πολιτική δέσμευση στην τέχνη.

Τα έργα του συχνά συμπυκνώνουν την τραγωδία στην κωμωδία και συνδυάζουν ένα αίσθημα απομόνωσης και παράλογης. Στη νεολαία του, ο Ionesco γνώρισε μια σχισμένη ταυτότητα που όχι μόνο βρήκε το δρόμο του στα έργα του, αλλά και στη ζωγραφική και τη μεταφυσική του. Ο Ionesco πέθανε στο Παρίσι στις 28 Μαρτίου 1994 και παραμένει μια ουσιαστική επιρροή στη λογοτεχνική ιστορία ως κύριος του παράλογου.