Χορευτικά δωμάτια από όλο τον κόσμο: Τα νεαρά ταλέντα κατακτά τη Δρέσδη!

Χορευτικά δωμάτια από όλο τον κόσμο: Τα νεαρά ταλέντα κατακτά τη Δρέσδη!

Dresden, Deutschland - Στη Δρέσδη, το λίκνο του χορού έκφρασης, αφορά το πάθος για το χορό. Οι νεαροί χορευτές από όλο τον κόσμο έρχονται εδώ, συχνά σε ηλικία δέκα, για να ακολουθήσουν το όνειρό τους και να αφιερώσουν τον εαυτό τους να χορέψουν. Αφήνουν την πατρίδα τους για να βιώσουν πειθαρχία, φιλοδοξία και κοινότητα, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της ανάπτυξης και της αυτοκαταστάσεως. Για αρκετούς μήνες, το ντοκιμαντέρ "The World Dance in Dresden" συνοδεύει αυτούς τους παθιασμένους καλλιτέχνες και δίνει πληροφορίες για τις πρόβες, τα μαθήματα και τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα και τις εξόδους που βιώνουν στο ταξίδι τους. Η μεγάλη ιστορία αυτού του θεσμού συνδέεται στενά με τον ιδρυτή της, τον επιρροή χορευτή Gret Palucca, ο οποίος είδε το φως της ημέρας το 1902 και έγινε σχηματική μορφή στο χορό έκφρασης, όπως το mdr αναφέρθηκε.

Η Palucca ήταν ήδη ένας από τους πρώτους φοιτητές της θρυλικής Mary Wigman στην τρυφερή ηλικία των 18 ετών. Παρά τις δυσμενείς συνθήκες, όπως η έλλειψη μουσικής συνοδείας για να χορεύει, έπεισε τον δάσκαλό της και χόρεψε τη διάσημη ομάδα του Wigman μέχρι το 1924. Το 1925 ίδρυσε τη δική της σχολή χορού στη Δρέσδη, η οποία ήταν γνωστή για τα υψηλά πρότυπα και το συνδυασμένο κλασικό μπαλέτο με χορό έκφρασης - ένα στυλ που είχε ήδη κερδίσει μια θέση εκείνη τη στιγμή στη χορευτική σκηνή.

Η Ωραχνότητα της Palucca και ο κληρονόμος της

Αλλά η Palucca δεν ήταν μόνο γνωστή για το καλλιτεχνικό της επίτευγμα, αλλά και για τις ακούραστες προσπάθειές της για παιδαγωγική χορού και χορού. Παρά την απαγόρευση της εκτέλεσης στη δεκαετία του 1930 από τους Εθνικούς Σοσιαλιστές, οι οποίες εκφράστηκαν λόγω της κατάβασης τους, παρέμεινε ενεργός και ακόμη και αυτοσχεδιασμένος σε ιδιωτικά χορευτικά βράδια. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν το σχολείο της διεξήχθη από την πολιτική μετάβαση, κατάφερε να κερδίσει και πάλι την εκπαίδευση και να μεταρρυθμίσει την εκπαίδευση. Με αυτόν τον τρόπο, βρήκε υψηλές απαιτήσεις στους μαθητές της και κράτησε την ιδέα της για χορό ως έκφραση ελευθερίας και χαρακτήρα.

Το σχολείο ανέπτυξε πολύ και ήταν η υπόθεση της καρδιάς της μέχρι το θάνατό της το 1993. Ακόμη και μετά τη συνταξιοδότησή της, η Palucca εργάστηκε σε συμβουλευτική ικανότητα μέχρι το γήρας. Ο χορός έκφρασης, όπως διαμορφώθηκε από την Palucca και τους συγχρόνους του, περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα κινήσεων και μορφών έκφρασης που επιτρέπουν μια βαθύτερη αίσθηση για την εξερεύνηση του ανθρώπινου σώματος και των συναισθημάτων, .

Η επίδραση του χορού έκφρασης

Η ιστορία του χορού έκφρασης είναι πλούσιος και διαφορετικός. Η επιρροή των προσωπικοτήτων όπως η Isadora Duncan και η Mary Wigman έχει διαμορφώσει την περιοχή. Περίπου το 1930 ο χορός έκφρασης έφτασε στο αποκορύφωμά του στη Γερμανία, ενώ έχασε σημασία στη δεκαετία του 1950. Παρ 'όλα αυτά, η μορφή τέχνης παρέμεινε ζωντανή και πολλές ομάδες χορού αναφέρονται σε αυτό το στυλ για να αναπτύξουν καινοτόμες και σύγχρονες χορογραφίες. Οι νεαροί χορευτές επιστρέφουν όλο και περισσότερο στον χορό σόλο έκφρασης και αναζητούν τον δικό τους τρόπο στην καλλιτεχνική έκφραση.

Ο ενθουσιασμός για το χορό φαίνεται να είναι διαχρονικός και το πανεπιστήμιο Palucca παραμένει ένας τόπος όπου αυτό το πάθος ζωντανεύει με όλα τα σκαμπανεβάσματα καλλιτεχνικής εργασίας. Σε αυτή τη διακριτική ατμόσφαιρα, όχι μόνο να χορεύει, αλλά και ονειρευόταν και εργάστηκε σε ένα καλύτερο μέλλον - με την έννοια του οράματος Gret Paluccas.