Robert Capa: Ο φωτογράφος πολέμου που είδε την ημέρα D!

Robert Capa: Ο φωτογράφος πολέμου που είδε την ημέρα D!

Leipzig, Deutschland - Ο Robert Capa, ένας από τους πιο εξαιρετικούς πολεμικούς φωτογράφους του 20ού αιώνα, είχε την ικανότητα να συλλάβει την ένταση της ζωής στον πόλεμο με την κάμερά του. Στις 6 Ιουνίου 1944, η ημέρα D, συνοδεύει τα αμερικανικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της προσγείωσης στην παραλία Omaha και τεκμηρίωσε τα δραματικά γεγονότα που συνέβαιναν εκεί. Αυτές οι ηχογραφήσεις είναι από τις σημαντικότερες ιστορικές μαρτυρίες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και δείχνουν τις φρίκες και το θάρρος των στρατιωτών που διακινδυνεύουν τη ζωή τους σε αυτή την αιματηρή ημέρα. Πάνω από 2.400 Αμερικανοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους την πρώτη μέρα, γεγονός που καθιστά την προσγείωση μία από τις πιο αιματηρές επιθέσεις της παραθαλάσσιας συζήτησης στην ιστορία. [Ο BR.DE αναφέρει ότι ο Capa όχι μόνο κατέλαβε τον φόβο και το θάρρος των στρατευμάτων μέσω των ηχογραφήσεων του αμέσως που έγιναν μπροστά, αλλά και η ανθρωπότητα που συχνά έχασε στο χάος του πολέμου.

Το CAPA ήταν γνωστό για την προσέγγιση των κινδύνων, οι οποίοι ενσωματώνουν μια φιλοσοφία στην οποία βασίστηκε η καριέρα του: «Εάν οι φωτογραφίες σας δεν είναι αρκετά καλές, δεν ήσασταν αρκετά κοντά». Αυτή η στάση τον οδήγησε να είναι σε θέση να απεικονίσει τον πόλεμο με τρόπο που άγγιξε και σχισμένους ανθρώπους. Οι ηχογραφήσεις του D-Day είναι το καλύτερο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο βίωσε τον αγώνα κοντά και ταυτόχρονα είπε σημαντικές ιστορίες. Τα απομνημονεύματά του "ελαφρώς εκτός εστίασης" δίνουν μια συναρπαστική εικόνα για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε εκείνη τη στιγμή.

Μια ζωή για τη φωτογραφία

γεννήθηκε ο Robert Capa ως ο δεύτερος γιος μιας εβραϊκής οικογένειας. Το μονοπάτι του τον οδήγησε από μια πολωνική δέσμευση στην Ουγγαρία μέσω του Βερολίνου και του Παρισιού, όπου συμφώνησε με τους μεγάλους όπως ο André Kertész και ο Henri Cartier-Bresson. Το 1934 βρήκε όχι μόνο έναν συνεργάτη στη Gerda Taro, αλλά και έναν δημιουργικό συνεργάτη με τον οποίο εφευρέθηκε το ψευδώνυμο "Robert Capa" για να κυκλοφορήσει καλύτερα τις φωτογραφίες του. [Η Wikipedia περιγράφει ότι ο Capa πήρε μερικές από τις πιο εικονικές φωτογραφίες του κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, ιδιαίτερα της διάσημης εικόνας ενός πτώση Ρεπουμπλικανικού στρατιώτη.] (Https://de.wikipedia.org/wiki/robert_capa)

μια κληρονομιά, που παραμένει

Ο Capa πέθανε σε ένα τραγικό ατύχημα στη γαλλική Ινδοκίνα το 1954, όταν βγήκε σε ένα ορυχείο. Αλλά η κληρονομιά του συνεχίζεται μέσω του Gold Medal του Robert Capa, το οποίο ξεκίνησε το 1955 από το Overseas Press Club της Αμερικής για να τιμήσει τις εξαιρετικές εκθέσεις φωτογραφιών. Τα έργα του, ειδικά εκείνα της προσγείωσης στη Νορμανδία, εξακολουθούν να είναι εντυπωσιακά έγγραφα που όχι μόνο δείχνουν ιστορικά γεγονότα, αλλά και απευθύνονται σε καθολικά ζητήματα όπως ο ηρωισμός και η προθυμία να θυσιάσουν. [Οι φωτογραφίες του Magnum υπογραμμίζουν ότι το στυλ του Capa, το αδιάκριτο θάρρος του και η ικανότητά του να συλλάβει την ουσία των πολεμικών εμπειριών, συνεχίζει να εμπνέει μαθητές και οπτικούς αφηγητές.]