Op zoek naar sporen: een zoon onthult het geheim van zijn vader

Op zoek naar sporen: een zoon onthult het geheim van zijn vader

Rippien, Deutschland - In een ontroerende zoektocht naar het verleden begint de 64-jarige Hans Traag van Utrecht aan een Odyssey om meer te leren over het leven van zijn vader Anton Traag, dat werd ontvoerd tot dwangarbeid in Saksen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van 1943 tot 1945 moest Anton Traag werken in de tabelfabriek Robert Stephan in Rippien onder de moeilijkste omstandigheden. Geboren in 1921, keerde hij terug na de oorlog, trouwde en stichtte een groot gezin, maar het contact tussen hem en zijn zoon Hans was altijd gestrest.

Hans Traag, die beperkt is vanwege gezondheidsproblemen, heeft de afgelopen jaren de ervaringen van zijn vader intensief behandeld. "Ik wil het trauma van mijn jeugd doorbreken", zei hij tijdens een lezing in het stadhuis van Possendorfer. Bij deze gelegenheid uitte hij zijn verlangen naar informatie over de levensomstandigheden van de dwangarbeiders in Rippien en hun ervaringen. Verre van de persoonlijke geschiedenis, weerspiegelt het lot van ongeveer 450.000 Nederlandse gedwongen arbeiders door Anton Traag, waarvan ongeveer 30.000 niet naar hun thuisland konden terugkeren. Als [Saechsische.de] ) Dresden, die hem zijn hele leven belastte.

Een moeilijke erfgenaam

De relatie tussen Hans en zijn vader werd gevormd door stil lijden en onuitgesproken herinneringen. Anton Traag heeft nooit gesproken over de jaren van dwangarbeid, en het was precies deze stilte dat Hans meer is overgestapt over het leren van meer over het leven van zijn vader. Zijn onderzoek leidde hem op een 765 km lange fietstour van Utrecht naar Rippien. Tijdens deze reis kwam hij het trieste feit tegen dat de tafelfabriek waarin zijn vader werkte nu werd gesloopt en ruimte maakte voor nieuwe residentiële ontwikkeling.

De Duitse bemanning van Nederland leidde tot de dwangarbeid van meer dan een half miljoen Nederlandse burgers, en de brutale rekruteringsmethoden zijn angstaanjagend. Dwangarbeiders werden vaak gedwongen door invallen en de dreiging van de doodstraf om te rapporteren. Vooral vanaf 1943, toen de Duitse autoriteiten het doelwit waren van jonge mannen, was de situatie dramatisch. NationalAlarchief.nl, zoals al het geval was in mei 1943 mannen tussen de leeftijd van 18 en 35, om in Duitse te werken of te vrezen in Duits.

Het belang van geheugen

In zijn zoektocht naar antwoorden en begrip voor de ervaringen van zijn vader staat Hans Traag niet alleen. Fred Seesing, een andere burger van Nederlanders die intensief omgaat met de dwangarbeid en het lot van de slachtoffers, heeft digitaal meer dan 2.700 documenten geregistreerd in de Arolsen -archieven. Dit initiatief, bekend als #AmanNamCounts, stelt vrijwilligers in staat om de geschiedenis van de nazi-slachtoffers toegankelijk te documenteren en te maken, zoals rapporten [Arolsen Archives] (https://arolsen-archives.org/news/auf-den-fahrla-niederla- zwangswerinnen/). Seesing heeft onder andere het verhaal onderzocht van zijn vader en oom, die ook werden gedwongen om voor dwangarbeid te werken en zijn eigen familiegeschiedenis aan het licht brachten.

Nu de schaduwen uit het verleden nog steeds merkbaar zijn, worden veel Nederlanders geconfronteerd met de taak om herinneringen op te werken en de erfenis van hun voorouders te begrijpen. Het verlangen om uit de geschiedenis te leren, komt tot leven in de harten van Hans Traag en Fred Seesing. Ze dragen bij aan het feit dat de wreedheden niet zijn vergeten en dat toekomstige generaties kunnen leren van deze pijnlijke ervaringen.