The Bear's Root Blooms: Gehlberg ontdekt de wilde kruiden!

The Bear's Root Blooms: Gehlberg ontdekt de wilde kruiden!

Gehlberg, Deutschland - In de pittoreske hoogten van de Gehlberger Mountains bloeit niet alleen de natuur, maar ook de kennis van de binnenlandse wilde kruiden. De Bärwurz, die hier groeit op de Mountain Meadows en gepassioneerd wordt gewaardeerd door de Gehlberger Kerstin Burkhardt, is vooral populair bij de lokale bevolking. In haar omgeving maakte ze naam voor zichzelf als een expert in wilde kruiden. Burkhardt gebruikt onder andere vlierbes voor verfrissende limonade en stoere heerlijke boekweitpannenkoeken met deze ingrediënten. Als in South-Wing) (https://www.insuedthuereningen.de/inhalt.wildkrauter-auf-der-baerwurz-liebt-Die-berge.dfe6fbcf-561a 47e4-a9e21f30.html) Gerapporteerd in juni en is zeer speciaal en is een zeer speciaal verzamelen van herbers in een sensuele ervaring.

De wortel van de beer, wetenschappelijk bekend als een Meum Athamanticum, toont zich als een charmant keukenkruid met mooie bloemtoiletten en delicate, verschillende gevederde bladeren. Met een hoogte van 20 tot 40 cm en een intense, anisachtige geur, is het een echte verrijking voor elke kruidentuin. Deze gemakkelijke fabriek behoort tot de familie van de Doldenblütler (Apiaceae) en is te vinden in gebieden zoals de Harz, Fichtelgebirge en, natuurlijk, in de assemblagegebied van Midden -Europa. In Duitsland daarentegen is de wortel van de beer zeldzaam, vooral in de Beierse Alpen. Dus [Plantura geïnformeerd.

over de eigenschappen van de Bärwurz

Als u de wortel van de beer in uw keuken wilt gebruiken, hebt u veel opties. Of het nu in roomkaas is, als kruiden voor salades of gedroogd - de eetbare plantonderdelen kunnen op verschillende manieren worden gebruikt. De bladeren zijn bijzonder aromatisch voordat ze bloeien. Benadrukt moet worden dat de wortels in de herfst kunnen worden geoogst en als groenten kunnen worden bereid. De beerwortel heeft een zonnige tot gedeeltelijk gearceerde locatie nodig en groeit het beste op verse, permeabele bodems. Volgens essbarepflanzen.de heeft de plant een oogsttijd voor de zaden van juli tot augustus.

Voor iedereen die niet alleen wil koken, maar ook wil tuinieren, moet worden gezegd: de berenwortel is een koude kiem en heeft een koele fase nodig om te ontkiemen. Daarom moet de zaaien idealiter in de late zomer tot de herfst of van januari tot maart worden uitgevoerd. Een snoeien helpt de plant naar een compacte groeiform. Het is ook belangrijk om water te voorkomen, wat de zorgvereisten vereenvoudigt.

Een kijkje in de toekomst

Kerstin Burkhardt wijst erop dat de prachtige weiden van de Gehlberger Mountains in slechts vier weken en dus ook het Wild Herb Landscape zullen veranderen. Deze dynamiek maakt verzamelen en kennis over de gewassen des te belangrijker.

Ondanks de smakelijke eigenschappen moet een zeer speciale focus ook liggen op het risico van verwarring met andere planten. De wortel van de beer kan worden verward met de giftige gevlekte schierling, die echter meer infi -kapitein ruikt en geen haarsteenbladeren heeft. Het ontwikkelen van een goed gevoel in de natuur is volledig in het belang van kruidenverzamelaars en natuurliefhebbers.

Over het algemeen blijkt dat de beerwortel niet alleen een grote verrijking voor de keuken vertegenwoordigt, maar ook veel leert over de natuur en samenleven. Het is de moeite waard om meer te leren over deze interessante plant en misschien een goede talent te hebben om zelf wilde kruiden te verzamelen.