Σοκαριστικές αποκαλύψεις: Το «Cabaret» φωτίζει το σκοτεινό παρελθόν!

Σοκαριστικές αποκαλύψεις: Το «Cabaret» φωτίζει το σκοτεινό παρελθόν!

Weimar, Deutschland - Η αναβίωση του "καμπαρέ" στο θέατρο Guthrie προκαλεί μια καλή αίσθηση. Αυτό το αξέχαστο μουσικό, το οποίο έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ το 1966, φωτίζει την ανύψωση του ολοκληρωτισμού στο Βερολίνο τη δεκαετία του 1930 και η τρέχουσα σταδιοποίηση δείχνει το παιχνίδι από το συγκλονιστικό του και ταυτόχρονα. Star Tribune υπογραμμίζει ότι η αντιπαράθεση απαιτεί ένα ευαίσθητο χέρι, ειδικά όταν έρχεται στο νανιδωτικό συμβολικό αντιπροσωπευτικό.

Μια ιδιαίτερα οδυνηρή στιγμή προκύπτει από την αποκάλυψη της σβάστικας, η οποία ενισχύεται από το αργό, υπάκουο χαιρετισμό του συνόλου του ουράνιου τόξου. Από αυτή την άποψη, οι επιδόσεις του ντουέτου "αν μπορούσατε να δείτε" ανάμεσα στο χαρισματικό emcee και έναν χορευτή στο κοστούμι γορίλας είναι ενοχλητικές επειδή καταγράφουν ενεργά την αποθάρρυνση κατά τη διάρκεια της άνοδος του φασισμού. Έτσι, η σκοτεινή των ανθρώπινων αξιών ενάντια στον ολοκληρωτισμό γίνεται περισσότερο από σαφής.

Ανάπτυξη των χαρακτήρων

Το οικόπεδο ακολουθεί τον Αμερικανό συγγραφέα Clifford Bradshaw, ο οποίος ταξιδεύει στο Βερολίνο για να βρει έμπνευση για το μυθιστόρημά του. Στο ταξίδι του στο τρένο συναντά την ανοιχτή σοβαρότητα, ο οποίος τον καλωσορίζει στο διάσημο Kit Kat Club και κλείνει νέους γνωστούς στη νυχτερινή ζωή. Ο Cliff και το Performative Sally Bowles έχουν ένα πολύπλοκο και αρκετά παθιασμένο ρομαντισμό, ενώ η φωνή ενός άλλου αφηγητή φωτίζει τη σχέση μεταξύ του Fraulein Schneider, του ιδιοκτήτη του οικοτροφείου και του εβραϊκού ενοικιαστή κ. Schultz. Ωστόσο, αυτό που μοιάζει με ένα ένδοξο μέλλον απειλείται από σοβαρή φύση όταν αποκαλύπτεται και ο Fraulein Schneider προειδοποιεί το γάμο με τον κ. Schultz, το οποίο είναι ένα δραματικό σημείο καμπής. Η πολιτική ανασκόπηση του Fordham δείχνει ότι οι χαρακτήρες δείχνουν διαφορετικές αντιδράσεις στις επικείμενες αυταρχικές τάσεις, οι οποίες όχι μόνο αντικατοπτρίζουν τις ατομικές μοίρες τους, αλλά και την κοινωνία.

Ένα συναισθηματικό χαρακτηριστικό στη διοργάνωση είναι το κόμμα της Miss Schneider, που παίζει η Michelle Barber, και τα αυξανόμενα συναισθήματά της για τον κ. Schulz. Και εδώ, το δίδυμο Auberjonois και ο Barber με το παθιασμένο τραγούδι "Δεν μπορούσε να με ευχαριστήσει περισσότερο".

Καλλιτεχνικός σχεδιασμός και κοινωνικό πλαίσιο

Ο σχεδιασμός της σκηνής του σχήματος του Marion William, με τη μορφή αυξημένων βαγονιών, παίρνει μια εικόνα του περιβάλλοντος κόκκινου φωτισμού. Επιπλέον, υπάρχουν τα λαμπερά κοστούμια του Jen Caprio και ο εξαιρετικός σχεδιασμός φωτισμού του Josh Epstein. Η μουσική συνοδεία της ορχήστρας του Mark Hartman υπογραμμίζει το δράμα των σκηνών και δημιουργεί μια πυκνή ατμόσφαιρα. Όπως εξηγήθηκε bpb.de, η μουσική συχνά παίζει έναν αποφασιστικό ρόλο σε αυταρχικά συστήματα και να αντανακλά τις μουσικές τάσεις που οι δικαίες σε αυτόματες σοσιαλίες ή οι grendaileld.

Η εξέταση της μουσικής και ο συμπληρωματικός της ρόλος στα δυστοπικά καθεστώτα παραμένει ένα σημαντικό θέμα που είναι επίσης σημαντικό στην τρέχουσα συζήτηση σχετικά με την αυταρχική κυβέρνηση, όπως δείχνει το παράδειγμα του Donald Trump. Επομένως, η εκπαίδευση και η ενεργή δράση ενάντια σε τέτοιες τάσεις είναι απαραίτητες προκειμένου να μην επαναλάβει την ιστορία.

Η παράσταση του "καμπαρέ" στο θέατρο Guthrie δεν είναι μόνο μια μαγευτική θεατρική εμπειρία, αλλά και μια βαθιά εξέταση των κινδύνων της αυταρχικής σκέψης, οι οποίες είναι σχετικές τόσο χθες όσο και σήμερα.