Antywiganizm w Niemczech: dyskryminacja rośnie alarmująca!

Antywiganizm w Niemczech: dyskryminacja rośnie alarmująca!

Berlin, Deutschland - Sytuacja Sinti*Zze i Rzym*NJA w Niemczech pozostaje napięta i wątpliwa. Bieżące raporty pokazują rosnącą przemoc i dyskryminację tej grupy ludności. Na przykład część pomnika berlińskiego dla Sinti*Zze i Rzym*NJA zamordowana w narodowym socjalizmie musi ustąpić miejsca nowej linii kolejowej, która jest szczególnie bolesna w kontekście ciągłego antygeranizmu w Niemczech. Według [amnesty] (https://www.amnesty.de/informen/amnesty-journal/deutschland-sintizze-romnja-berlin pomnik o przemocy sinti*zze i rom*nJA są nadal piętnowane jako karne.

W 2024 r. Biuro rejestracyjne ds. Antyziganizmu, Daily News, przytoczył wzrost udokumentowanych incydentów do 1 678. Oznacza to alarmujący wzrost w porównaniu do 2023 r., W którym zarejestrowano 1233 incydenty. Szczególnie uderzające jest to, że prawie 50 procent przypadków składa się ze stereotypów werbalnych, które zniesławiają osoby dotknięte. Ponadto udokumentowano 57 ataków i 10 przypadków ekstremalnej przemocy, co podkreśla groźną sytuację.

Antigianizm w życiu codziennym

Antigziganizm jest teraz postrzegany jako codzienny w Niemczech. Dyrektor zarządzający Mia, Guillermo Ruiz, podkreśla, że ciemne pole powinno być jeszcze większe i że wrogi nastrój w kierunku Sinti i Rzymu stale rośnie. Według MDR, 40 procent odnotowanej dyskryminacji stwierdza, że często zakładają instytucje, takie jak szkoły i władze policyjne. To pokazuje, że dotyczy to nie tylko osób prywatnych, ale także instytucji państwowych, które powinny ponosić odpowiedzialność.

Jednak antydiganizm jest nie tylko problemem życia codziennego, ale także pokazuje historyczne podobieństwa. Artyści tacy jak Alfred Ullrich przypominają uporczywą traumę, która opuściła epokę nazistowską. Odnosi się do strajku głodowego Sinti w 1980 r. W Dachau, który wpłynął na publiczne postrzeganie antyziganizmu.

Wymagania zmian

Kenan Emini z centrum Roma Göttingen wzywa do bardziej kompleksowego uznania Holokaustu przeciwko Romom. Uznanie to jest bezpośrednio związane z warunkami prawnymi i społecznymi, na których żyje wiele Romów. Emini mówi w imieniu Romów, którzy uciekli na wojny domowe

Ale brakuje woli politycznej do podjęcia niezbędnych środków. MIA Will w Tagesschau wzywa do tworzenia punktów raportowania we wszystkich stanach federalnych w celu promowania ogólnego uczulenia społecznego. Potrzeba finansowania tych stanowisk staje się coraz bardziej naciskana ze względu na rosnące wymagania.

Biorąc pod uwagę te alarmujące wydarzenia, pozostaje pytanie: jak długo Sinti*Zze i Rome*NJA nadal walczą o swoje uznanie i równość w Niemczech?