Rio Reiser: Legendarny występ we wschodnim Berlinie na upadek ściany Berlin!

Rio Reiser: Legendarny występ we wschodnim Berlinie na upadek ściany Berlin!

Werner-Seelenbinder-Halle, 10405 Berlin, Deutschland - 1 października 1988 r. Scena rockowa w NRD doświadczyła niezapomnianego wieczoru, kiedy legendarny Rio Reiser pojawił się w wyprzedanym Werner-Seelenbinder-Halle w Berlinie Wschodnim. Reiser, który podbił hitu parady ze swoim zespołem „Ton Steine Scherben” i jego hymnem „Król Niemiec” w 1986 r., Pochodzi z Kreuzberga w Berlinie Zachodniej i był symbolem oporu i zmian w czasach, gdy w REC odczuwano letarg polityczny. Niniejsze zgłasza rbb-online .

Nastrój w korytarzu był elektryzujący, gdy fani zespołu zaśpiewali zarówno stare, jak i nowe piosenki z pełnym głosem. Stało się to szczególnie emocjonalnie z piosenką „The Dream Is Aus”, w której teksty odzwierciedlały tęsknotę za inną rzeczywistością i skonfrontowały się z obecnymi pytaniem: „Czy jest kraj na ziemi, w którym snów jest rzeczywistością?” Świąteczna odpowiedź publiczności: „Ten kraj nie jest!”, Ustanowiła przetworzoną sytuację w NRD, a także chciwość wolności i zmian. Wygląd był prawie manifestem politycznym, który wziął wydarzenia z czasów na słowa, jak w archive.org udokumentowane.

Pojawienie się w politycznie szorstkim środowisku

Rio Reiser miał możliwość gry we wschodnim Berlinie na zaproszenie FDJ. Koncert odbył się w politycznych ramach NRD, a niektóre z jego politycznych piosenek, takie jak „No Power for Nobor”, nie zostały odtworzone, aby uniknąć nieporozumień z władcami. Jednak publiczność nie była pod wrażeniem i machała flagami anarcho podczas występu, co było silnym znakiem pragnienia zmiany. Reiser zagrał także swoje przebojowe piosenki „Let's Be A Miracle”, „Blind Passenger” i „Junimond”, a tym samym sprawiły, że serca jego słuchaczy biją szybciej. 2 października spektakl powtórzył się z prawie identycznym programem i reakcjami publiczności, co wykazało wielką potrzebę takich wydarzeń kulturalnych w NRD.

Pod koniec lat osiemdziesiątych charakteryzował się nudą i zatrzymaniem NRD, ale scena spódnicy kwitła. Według Federalnego Centrum Edukacji Politycznej muzyka rockowa była ważnym elementem kultury młodzieżowej, która została uznana zarówno przez władców, jak i ludność. Przejście od Waltera Ulbricht do Ericha Honeckera doprowadziło do promocji muzyki rockowej w latach 70., w których SED stworzyło dzieła, które powinny zbliżyć młodych ludzi do socjalistycznej utopii. Niemniej jednak branża była ściśle monitorowana, a wielu muzyków musiało uzyskać zgodę na publiczne występy, aby nie być postrzegane jako zagrożenie dla porządku socjalistycznego, jak w bpb.de

Aftermath and Eastern Valley

Następstwa wyglądu Reisera są nadal bardzo zauważalne. Tak zwane „ostalgie”, nostalgiczne uczucie dla NRD, rozwinęło się od czasu przekształcenia w interesujące zjawisko, które jest nie tylko wyrażane w postaci zdarzeń i płodów, ale także przez rynki i parki rozrywki. Wspomnienia te są uzupełnione sukcesem gospodarczym: grupa Bertelsmann osiągnęła ogromną sprzedaż dzięki byłych produkcjach East Pop i Rock, a zatem pokazują, jak ponadczasowe i silne są przesłania tej muzyki.