Strajk w szpitalu uniwersyteckim w Cottbus: Verdi żąda 12% wyższej pensji!

Strajk w szpitalu uniwersyteckim w Cottbus: Verdi żąda 12% wyższej pensji!

Ponad 500 pracowników niemedycznych Uniwersytetu Medycznego w Łużycach – Carla Thiema (MUL-CT) w Cottbus, rozpoczęło strajk w czwartek rano w jasnożółtych kamizelkach odblaskowych w celu poprawy warunków pracy. Ten strajk ostrzegawczy zwołał związek zawodowy Verdiego, który pilnie domaga się wyższych wynagrodzeń. Kierowcy wykonujący zawody związane ze służbą zdrowia i opieką zmuszają ludzi do skupienia się i zwracania uwagi.

Tłem strajku są wcześniejsze negocjacje zbiorowe, które okazały się nierozstrzygnięte. Verdi żąda podwyżki o 12 procent lub co najmniej 500 euro dla dotkniętych pracowników. Rzecznik związku Ralf Franke wyjaśnia, że ​​żądania te są zgodne z układem zbiorowym w sektorze publicznym – jest to kwestia, która od dawna jest brana pod uwagę w innych miastach, takich jak Berlin i Drezno. Ostatnia oferta kliniki uniwersyteckiej jest obecnie uznawana za nieadekwatną, gdyż nie spełnia wymagań. Kalkulacja porównawcza wykazała, że ​​dzięki tej ofercie personel pielęgniarski zarabiałby w ciągu najbliższych dwóch lat o około 4200 euro mniej niż w ramach układu zbiorowego. Jednak pomimo umowy o świadczenie usług ratunkowych wiele planowanych operacji trzeba było przełożyć, co uwypukliło skutki strajku.

Negocjacje zbiorowe w sektorze publicznym

Strajk w Cottbus jest częścią większego ruchu w sektorze publicznym. Ponad 2,6 miliona pracowników domaga się większych pieniędzy i lepszych warunków pracy. Dalsze negocjacje zbiorowe rozpoczynają się w Poczdamie i trwają trzy dni i stanowią trzecią rundę negocjacji z tej serii. Związki zawodowe Verdiego i dbb domagają się podwyżki płac o 8 proc., czyli co najmniej 350 euro więcej miesięcznie, a także dodatkowych dni wolnych. Pracodawcy natomiast uważają wymagania za zbyt wysokie i oczekują dodatkowych kosztów rocznych na poziomie prawie 15 miliardów euro. Oficjalna oferta nie została jeszcze przedstawiona, a osiągnięcie porozumienia w weekend wydaje się więcej niż wątpliwe. Presja jest ogromna, ponieważ strajki ostrzegawcze odbywają się dziś w kilku miastach, m.in. w Dolnej Saksonii, Hamburgu i Saksonii, wpływając na różne obszary usług publicznych.

Trwające od końca maja negocjacje w sprawie układów zbiorowych pracy w Cottbus są przykładem wyzwań, jakie wynikają z różnicy pomiędzy żądaniami pracowników a możliwościami pracodawców. Następną rundę negocjacji w Cottbus zaplanowano na 10 lipca. Pozostaje pytanie: czy negocjującym stronom uda się znaleźć wykonalny kompromis, czy też presja ze strony strajkujących pozostanie duża? Aby kontynuować te tematy, warto przyjrzeć się historii rokowań zbiorowych w służbie publicznej, którą charakteryzuje nieustanna walka o lepsze warunki pracy.

W poprzednich rundach negocjacji zbiorowych wielokrotnie pojawiały się wezwania do podwyżek wynagrodzeń, ostatnio w 2021 r., kiedy negocjacje zbiorowe w sektorze publicznym zapewniły podwyżkę o 2,8% od 1 grudnia 2022 r. Jeśli teraz porównać dotychczasowe wyniki, szybko staje się jasne, że obecne żądania pracowników nie opierają się tylko na starej, dobrej tradycji strajków, ale są odpowiedzią na stale zmieniające się standardy życia i warunki pracy. Obecnie trwają rundy negocjacji zbiorowych w służbie publicznej (TVöD) i innych obszarach programu, które mogą wywołać zamieszanie w nadchodzących miesiącach.

Zatem w Cottbus i innych regionach Niemiec sytuacja pozostaje ekscytująca, podczas gdy wymagania pracowników sektora publicznego dopiero rosną, ale na rozwiązanie wciąż potrzeba dużo czasu. Pytanie, które teraz wszyscy sobie zadają, brzmi: jak daleko są skłonni się posunąć pracodawcy, aby uszczęśliwić swoich pracowników i położyć kres strajkującym?

Dalsze informacje na temat bieżących negocjacji w sprawie rokowań zbiorowych i ich postępu można znaleźć na stronie RBB, ZDF i w przeglądzie public-service.de.