Gold Jackal on Sylt: voor het eerst verleend een schietvergunning!

noodzaak van de maatregelen

Milieu -minister Tobias Goldschmidt (Greens) keurde de uitzondering goed op het jagen op de gouden jakhals. De redenen hiervoor zijn complex: enerzijds moet toekomstige schade aan landbouwhuisdieren worden voorkomen, anderzijds is er een risico voor vloerfokkers die inheems zijn in de habitats van de jakhalzen. Goldschmidt wijst ook op de belangrijke rol van het dijkblad voor kustbescherming. Dit werd ook besproken in het milieucomité van het staatsparlement van het Schleswig-Holstein, waar de noodzaak om jagers en natuurbeschermers te schieten unaniem wordt ondersteund.

De schietvergunning, die geldig is tot 31 juli 2025, werd verleend vanwege de goedkeuring van verschillende natuurbeschermingsverenigingen. De jagers op het terrein georganiseerd in de Hegering Sylt rond tien gebieden en omvatten 120 actieve jagers. Hiervan nemen 20 tot 30 deel aan de beoogde jacht op de gouden jakhals. De beslissing is controversieel in deskundige groepen, omdat de gouden jakhals met name wordt beschermd in overeenstemming met de federale argactiebescherming.

Achtergrond voor de gouden jakhals

De gouden jakhals (Canis aureus) is een actieve en verlegen diersoort die 's nachts in kleine gezinsassociaties beweegt. Deze prachtige dieren in Duitsland zijn iets groter dan vossen, maar kleiner dan wolven. De natuurlijke habitat strekt zich uit van het Midden -Oosten tot India tot verschillende delen van Europa, met de eerste bevolkingsregistratie in Duitsland vanaf 1997 in Zuid -Brandenburg. De gouden jakhals heeft zich de afgelopen jaren verder verspreid - volgens de Nature Conservation Association Duitsland zijn er naar schatting 150.000 gouden jakhalzen in Europa, terwijl de wolvenpopulatie ongeveer 23.000 is

Gouden jakhalzen zijn generalisten die een verscheidenheid aan voedselbronnen gebruiken en zich aanpassen aan verschillende habitats. Ze maken hun dikke en gevarieerde kleur in gele en grijze tonen, evenals hun bovengemiddelde reukorganen in efficiënte jagers, vooral 's nachts. Maar hun gedrag is niet bedreigend voor mensen - ze vermijden contact en vormen geen gevaar.