Στάση κατασκευής στον πυρηνικό σταθμό Stendal: Πώς το Τσερνόμπιλ κατέστρεψε τα σχέδια!

Στάση κατασκευής στον πυρηνικό σταθμό Stendal: Πώς το Τσερνόμπιλ κατέστρεψε τα σχέδια!

Η παύση της κατασκευής του πυρηνικού σταθμού Stendal παραμένει κεντρικό σημείο στην ενεργειακή ιστορία της πρώην ΛΔΓ και έχει αφήσει το στίγμα της μέχρι σήμερα. Στις 14 Ιουλίου 1990, ζητήθηκε η διακοπή της κατασκευής μετά το καταστροφικό ατύχημα του αντιδραστήρα στο Τσερνόμπιλ που αναζωπύρωσε τους φόβους για την πυρηνική ενέργεια. Οι αρνητικές αντιδράσεις στο «σοβιετικό σχέδιο» διαμόρφωσαν την κοινή γνώμη και οδήγησαν σε ταχύτερη εγκατάλειψη των πυρηνικών έργων. Σύμφωνα με το Bayerischer Rundfunk, το έργο, το οποίο θεωρούνταν πάντα φιλόδοξο, προοριζόταν να τροφοδοτήσει το 20% των νοικοκυριών της ΛΔΓ με πυρηνική ενέργεια.

Το εργοτάξιο του πυρηνικού σταθμού Stendal, που βρίσκεται 15 χλμ. βορειοανατολικά του Stendal στο μικρό χωριό Niedergörne, ήταν κάποτε το μεγαλύτερο εργοτάξιο στην Ευρώπη και εκτεινόταν σε μια έκταση ισοδύναμη με 630 γήπεδα ποδοσφαίρου - μια τεράστια διάσταση! Έως και 10.000 εργαζόμενοι εργάζονταν στο εργοτάξιο, ενώ οι πύργοι ψύξης μεταμόρφωσαν το τοπίο σε μια φουτουριστική εικόνα.

Οι χαμένες δυνατότητες

Το έργο ξεκίνησε την 1η Αυγούστου 1974 και παρά τα φιλόδοξα σχέδια για την κατασκευή των τεσσάρων αντιδραστήρων συνολικής ισχύος 4000 MW, η τελική ετυμηγορία για τον πυρηνικό σταθμό ελήφθη την 1η Μαρτίου 1991, όταν οι εργασίες σταμάτησαν. Το συνολικό κόστος του έργου είχε πλέον αυξηθεί από τα αρχικά 10 δισεκατομμύρια Ostmarks σε περίπου 20 δισεκατομμύρια Ostmarks. Ως εκ τούτου, το έργο όχι μόνο απαιτούσε τεράστια υποστήριξη υποδομής - δημιουργήθηκαν 14.000 διαμερίσματα, σχολεία και μια νέα σιδηροδρομική σύνδεση - αλλά και ολοκληρωμένο σχεδιασμό, ο οποίος έπρεπε να αναθεωρηθεί μετά το ατύχημα του αντιδραστήρα στο Χάρισμπουργκ. Η Wikipedia υπογραμμίζει ότι όλο αυτό στερεοποιήθηκε σε μια ανησυχητική εικόνα.

Αντί για ένα λειτουργικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, το πάγωμα της κατασκευής άφησε πίσω του ένα ερείπιο από το οποίο επωφελήθηκαν μόνο λίγες εταιρείες - συμπεριλαμβανομένου ενός εργοστασίου χαρτοπολτού και ενός διυλιστηρίου βιομεθανίου. Οι εγκαταστάσεις έχουν πλέον βρει τη θέση τους στο πρώην εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας, ενώ οι υπόλοιπες έχουν εκφυλιστεί σε έρημο.

Μια ματιά στο παρελθόν

Ωστόσο, το πολιτικό τοπίο της ΛΔΓ δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο το ζήτημα του ενεργειακού εφοδιασμού. Οι αναμνήσεις του παρελθόντος ξύνουν την επιφάνεια της προόδου. MDR αναφέρει ότι μια συμφωνία με την ΕΣΣΔ ξεκίνησε το πρόγραμμα ατομικής ενέργειας στη ΛΔΓ ήδη από το 1955 - μια ανατροπή που ήταν μόνο εν μέρει επιτυχής. Από τους αρχικά προγραμματισμένους 20 πυρηνικούς σταθμούς μέχρι το 1970, μόνο δύο κατασκευάστηκαν και δεν μπόρεσαν να συμβάλουν σημαντικά στον ενεργειακό εφοδιασμό.

Οι προκλήσεις που οδήγησαν σε ελλείψεις στην ποιότητα και την κατάρτιση του προσωπικού είναι πλέον μέρος της ιστορίας. Η μυστική τεκμηρίωση των ελλείψεων αποκάλυψε την ύπαρξη σοβαρών προβλημάτων που οδήγησαν σε σταδιακή απώλεια εμπιστοσύνης στην πυρηνική πολιτική.

Σήμερα, η τοποθεσία του πυρηνικού σταθμού Stendal όχι μόνο παραμένει μνημείο αποτυχημένων ενεργειακών έργων, αλλά συμβολίζει επίσης την αλλαγή και τις προκλήσεις της γερμανικής ενεργειακής πολιτικής. Το πάγωμα των κατασκευών είναι κάτι περισσότερο από μια ημερομηνία – είναι μέρος μιας αφήγησης για την ασφάλεια, την ευθύνη και την αναζήτηση μιας βιώσιμης διαδρομής στο μέλλον.