Turyngia i Saksonia świętują 35 lat demokracji: spojrzenie wstecz!

Turyngia i Saksonia świętują 35 lat demokracji: spojrzenie wstecz!

25 października 2025 r. Turyngia przypomniała sobie historyczny punkt zwrotny: pierwszą po zjednoczeniu sesję swobodnie wybranego parlamentu krajowego. Thadäus König, przewodniczący parlamentu krajowego CDU w Turyngii, podczas ceremonii w Erfurcie dał jasno do zrozumienia, że ​​samo afirmacja demokracji nie wystarczy. Należy raczej aktywnie działać na rzecz ich obrony. Jego słowa odbiły się echem na sali i podkreśliły wagę tego wydarzenia, które rozpoczęło się 25 października 1990 roku w Niemieckim Teatrze Narodowym w Weimarze. Tego dnia w Saksonii upamiętniono także pierwszą sesję saksońskiego parlamentu. Przewodniczący parlamentu krajowego Dierks mówił w Dreźnie o kamieniach milowych ustanowionych przez pierwszą sesję plenarną na rzecz demokracji w Saksonii, która odbyła się 27 października 1990 r. w kościele Objawienia Pańskiego.

Jednak spojrzenie wstecz sięga dalej niż tylko zjednoczenie. Korzenie rozwoju demokracji w Turyngii i Saksonii sięgają rewolucji 1848/49. Powstała wówczas konstytucja Paulskirche, która wywarła głęboki wpływ na konstytucyjny rozwój regionu. W wielu państwach Turyngii stworzono warunki parlamentarno-konstytucyjne, które umożliwiły przyspieszenie reform politycznych, które pojawiły się podczas rewolucji. Zmiany te były kluczowe dla obywateli i przyczyniły się do stworzenia ram politycznych włączających obywateli w procesy demokratyczne. W szczególności nowa ordynacja wyborcza, która przewidywała powszechne, bezpośrednie, równe i tajne wybory, była prawdziwym krokiem naprzód, nawet jeśli podczas Restauracji odwrócono wiele reform.

Znaczenie demokracji

Apel Königa o obronę demokracji przypomina nam, że wymagania demokratycznego społeczeństwa wykraczają daleko poza samo głosowanie. Historycy podkreślają, że rozwój społeczny jest ściśle powiązany z postępem politycznym. Długi wiek XIX był okresem optymizmu, który cechował nadzieja na jedność, sprawiedliwość i wolność. Potrzeba przepisów prawnych i udziału parlamentu była szczególnie duża wśród klasy średniej, która zorganizowała się na podstawie doświadczeń trudności i niesprawiedliwości.

Rewolucja 1848 r. skłoniła wielu Niemców do żądania wolności, konstytucji i parlamentu. Wysiłek ten był napędzany przez nurty nacjonalistyczne i konstytucjonalistyczne. Zgromadzenie Narodowe we Frankfurcie uchwaliło konstytucję cesarską w 1849 r., mimo że rewolucja została brutalnie pokonana. Niemniej jednak w wielu krajach niemieckich, np. w Turyngii, wprowadzono konstytucje, które utorowały drogę późniejszemu rozwojowi demokracji.

Patrząc wstecz z przewidywaniem

W dzisiejszym świecie, kiedy echa przeszłości wciąż pozostawiają ślad w społeczeństwie, należy pamiętać, jak ciężko jest wypracować demokrację. Thadäus König i jego saksoński kolega Dierks przypominają nam, że osiągnięć z przeszłości nie można przyjmować za pewnik. Musimy stać na straży wartości demokratycznych w naszym codziennym życiu i aktywnie działać na rzecz ich ochrony. Tylko w ten sposób możemy mieć pewność, że zmagania przodków nie poszły na marne.

To pozostawia nam jako społeczeństwu wiele do zrobienia. Teraz do nas należy przekazanie i życie zasad sformułowanych w walkach rewolucyjnych i pierwszych wolnych wyborach. Historia uczy nas, że demokracja nie jest jednorazowym wydarzeniem, ale ciągłym procesem, który wymaga ciągłej czujności i zaangażowania.