Υψώστε σημαίες στις 17 Ιουνίου: Θυμηθείτε τη λαϊκή εξέγερση του 1953!

Υψώστε σημαίες στις 17 Ιουνίου: Θυμηθείτε τη λαϊκή εξέγερση του 1953!

Την Τρίτη 17 Ιουνίου, η επέτειος της λαϊκής εξέγερσης στη ΛΔΓ το 1953 θα εορταστεί ξανά στη Γερμανία. Την ημέρα αυτή, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών απαιτεί να αναρτηθούν όλα τα κτίρια της ομοσπονδιακής αρχής με σημαίες. Αυτό ισχύει επίσης για εταιρείες, ιδρύματα και ιδρύματα δημοσίου δικαίου που βρίσκονται υπό την εποπτεία των ομοσπονδιακών αρχών. Μια στοιχειωμένη υπενθύμιση των γεγονότων που έλαβαν χώρα στην πρώην ΛΔΓ, όταν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδήλωσαν ενάντια στο σοσιαλιστικό κράτος.

Τι ακριβώς συνέβη όμως στις 17 Ιουνίου 1953; Σύμφωνα με το εφημερίδα της Σουηβίας Αυτή δεν ήταν μια οποιαδήποτε διαμαρτυρία, αλλά η πρώτη μεγάλη λαϊκή εξέγερση στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Η εξέγερση εκδηλώθηκε με πανεθνικές μαζικές διαδηλώσεις που κορυφώθηκαν στις 17 Ιουνίου. Ωστόσο, το Κόμμα Σοσιαλιστικής Ενότητας (SED) απάντησε με βάναυσα μέτρα και είχε χτυπήσει διαδηλωτές με τη βοήθεια του σοβιετικού στρατού.

Το παρασκήνιο της εξέγερσης

Πριν από την εξέγερση, οι άνθρωποι στη ΛΔΓ υπέφεραν ήδη από τεράστια οικονομικά προβλήματα και ελλείψεις εφοδιασμού. Αυτό οδήγησε περισσότερους από 180.000 Ανατολικογερμανούς να εγκαταλείψουν τη ΛΔΓ το 1952. Όταν το SED θέλησε να αυξήσει τα πρότυπα εργασίας κατά 10 τοις εκατό στις 28 Μαΐου 1953, η δυσαρέσκεια του πληθυσμού προέκυψε ξανά. Στις 16 Ιουνίου, το κόμμα απέσυρε αυτή την αύξηση, αλλά αυτό δεν ηρεμούσε τα μυαλά. Στις 15 και 16 Ιουνίου, οι εργαζόμενοι σε μεγάλα εργοτάξια στο Ανατολικό Βερολίνο κάλεσαν σε γενική απεργία, η οποία τελικά κινητοποίησε αμέτρητους ανθρώπους σε περισσότερες από 700 πόλεις και κωμοπόλεις. Οι διαδηλωτές δεν ζήτησαν μόνο την παραίτηση της κυβέρνησης, αλλά και την ενότητα της Γερμανίας και ελεύθερες, μυστικές εκλογές.

Το μεγάλο κύμα διαμαρτυριών έφτασε στο αποκορύφωμά του το πρωί της 17ης Ιουνίου, όταν οι διαδηλώσεις έκαναν πορεία στους δρόμους, καθώς η κατάσταση έβγαινε όλο και πιο εκτός ελέγχου. Σύμφωνα με το Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Παιδεία του Πολίτη Υπήρξαν ταραχώδεις σκηνές καθώς διαδηλωτές εισέβαλαν σε κέντρα κράτησης και αστυνομικά τμήματα. Όμως η ελπίδα για αλλαγή τερματίστηκε απότομα με την παρέμβαση των σοβιετικών στρατευμάτων, τα οποία κήρυξαν κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αυτή η κατάσταση εφαρμόστηκε σε 167 από τις 217 αγροτικές και αστικές περιοχές της ΛΔΓ και οδήγησε σε περισσότερες από 10.000 συλλήψεις μέσα σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες.

Οι συνέπειες και η ημέρα μνήμης

Η βίαιη καταστολή άφησε επίσης το στίγμα της στην περίοδο που ακολούθησε. Στο τέλος, τουλάχιστον 55 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, μεταξύ των οποίων διαδηλωτές και μέλη των δυνάμεων ασφαλείας. Η καταστολή κατά των συμμετεχόντων στην εξέγερση οδήγησε πολλούς να στερηθούν την ελευθερία τους. Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, η 17η Ιουνίου 1954 γιορτάστηκε ως επίσημη αργία και ημέρα γερμανικής ενότητας, ενώ το SED την υποβάθμισε ως «φασιστικό πραξικόπημα». Μετά την επανένωση, αυτή η ημερομηνία έχασε επίσημα τη σημασία της και αφαιρέθηκε από την επίσημη αργία το 1990, αλλά παραμένει εθνική ημέρα μνήμης.

Η 17η Ιουνίου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο, αλλά ένα σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και αυτοδιάθεση που ξεκίνησε στη ΛΔΓ. Σήμερα, είναι δίκαιο να πούμε, μας υπενθυμίζεται από πού ερχόμαστε και πόσο σημαντικό είναι να υπερασπιζόμαστε τις αξίες μας. Γι' αυτό η σημαία θα υψωθεί και φέτος - μια χειρονομία μνήμης και σεβασμού για όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν τα πιστεύω τους.