Geen cent voor criminelen: rechtbank wijst verzoek tot schadevergoeding af!
De sociale rechtbank van Saksen-Anhalt wijst een bij de politie bekende man af voor schadevergoeding nadat hij is neergeschoten.

Geen cent voor criminelen: rechtbank wijst verzoek tot schadevergoeding af!
Een controversiële uitspraak heeft emoties losgemaakt in Saksen-Anhalt. De Sociale Staatsrechtbank van Saksen-Anhalt heeft geoordeeld dat een bij de politie bekende man geen recht heeft op schadevergoeding door de staat voor een schotwond. Dit oordeel is gebaseerd op het feit dat eiser tot een crimineel milieu behoort.
De zaak draait om een incident uit 2012 waarbij de man werd neergeschoten tijdens een ruzie in Berlijn. Hij wilde in eerste instantie een schadevergoeding aanvragen op grond van de Wet Slachtoffercompensatie, maar deze aanvraag werd in eerste instantie afgewezen. Nu heeft de rechtbank ook in tweede aanleg beslist en de afwijzing bevestigd. ster meldt dat de rechters duidelijk hebben gemaakt dat leden van een crimineel milieu, waartoe ook pooiers en drugsdealers behoren, geen recht hebben op staatsmiddelen.
Achtergrond van de schotwond
De ruzie die leidde tot de verwonding van de aanklager vond plaats bij een dealer van gebruikte auto's en hield verband met 'anti-wetsactiviteiten'. Tijdens het incident werden niet alleen schoten afgevuurd, maar ook fysieke gevechten waarbij honkbalknuppels en een ijzeren staaf werden gebruikt. De aanklager, die ten tijde van de schietpartij 33 jaar oud was, werd geraakt in zijn dijbeen en heeft daar tot op de dag van vandaag last van.
Ook oordeelde de rechtbank dat ook andere betrokkenen bij het incident bekenden waren bij de politie en dat de eiser zelf niet heeft meegewerkt aan het ophelderen van de situatie. In plaats daarvan probeerde hij de zaak zelf op te lossen, wat als ‘typisch voor het milieu’ werd gezien.
Juridische implicaties
In dit vonnis worden de wettelijke bepalingen rond de Wet op de slachtoffercompensatie belicht. Volgens deze wet hebben slachtoffers van “onwettige fysieke aanvallen” recht op compensatie, waaronder mogelijk behandelingsdiensten. Maar uit de duidelijke boodschap van Halle blijkt dat de staat niet bereid is compensatie te bieden in gevallen waarin de slachtoffers zelf betrokken zijn bij strafbare feiten.
Het valt nog te bezien hoe soortgelijke zaken zich in de toekomst zullen ontwikkelen en of de uitspraak ook andere eisers in de criminele wereld ervan kan weerhouden om schadevergoeding aan te vragen. In dit geval heeft de jurisprudentie een duidelijke boodschap afgegeven: iedereen die in een criminele omgeving opereert, kan zich niet beroepen op de bescherming van de staat.