Τέχνη και πολιτική: Το Nischel του Chemnitz ως χωνευτήρι ιδεών

Τέχνη και πολιτική: Το Nischel του Chemnitz ως χωνευτήρι ιδεών

Τι συμβαίνει στο Κέμνιτς; Η τοπική συζήτηση για το Μνημείο του Καρλ Μαρξ, γνωστό με στοργή ως «Nischel», κερδίζει δυναμική. Στο πλαίσιο του προγράμματος Πολιτιστική Πρωτεύουσα, ο Stefan Schmidtke, διευθυντής προγράμματος της Kulturhauptstadt GmbH, σχολίασε τον ρόλο των έργων τέχνης σε ζωηρές διαδικασίες συζητήσεων. Ο Schmidtke τόνισε ότι το πρόγραμμα, το οποίο περιστρέφεται γύρω από τον κινηματογράφο, τη μουσική, τον χορό και τη συμμετοχή των πολιτών, δεν παρέχει σταθερές κατευθυντήριες γραμμές για την αντιμετώπιση του μνημείου, το οποίο είναι παρόν στο αστικό τοπίο από τη δεκαετία του 1970.

Το εμβληματικό μνημείο, ένα στυλιζαρισμένο κεφάλι του Καρλ Μαρξ, έχει εντυπωσιακά 7,10 μέτρα και βρίσκεται σε μια βάση άνω των 13 μέτρων. Δημιουργήθηκε από τον Σοβιετικό γλύπτη Λεβ Κέρμπελ και εγκαινιάστηκε το 1971. Η επιγραφή «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!» μπορεί να βρεθεί σε τέσσερις γλώσσες, γεγονός που υπογραμμίζει τη διεθνή σημασία του Μαρξ. Το έργο ζυγίζει περίπου 40 τόνους και θεωρείται το πιο διάσημο σύμβολο στο κέντρο της πόλης του Κέμνιτς, όπου η πόλη ήταν γνωστή ως Πόλη του Καρλ Μαρξ μέχρι την επανένωση. Ακόμη και μετά την επανένωση, το μνημείο παρέμεινε άθικτο, παρά τις έντονες συζητήσεις για πιθανή κατεδάφιση ή μετακόμιση στην Κολωνία [MDR] αναφέρει ότι...

Κοινωνική αλληλεπίδραση και δημιουργική οικειοποίηση

Ωστόσο, έχει σημειωθεί μια αξιοσημείωτη διαδικασία καταστολής. Ο Martin König, ο οποίος διευθύνει το κατάστημα ρούχων «Karlskopf», έχει σχεδιάσει μπλουζάκια με το κεφάλι του Καρλ Μαρξ που είναι τόσο καλλιτεχνικά όσο και πολιτικά φορτισμένα. Πιστεύει ότι αυτά τα μηνύματα έχουν σκοπό να προσελκύσουν ή να απωθήσουν τους ανθρώπους. Μπλουζάκια όπως το «Der Buntmacher», που δείχνει το Άρθρο 1 του Βασικού Νόμου, και το «Colour-Karl», που εμφανίζεται σε διαφορετικά χρώματα, απεικονίζουν την παιχνιδιάρικη ιδιοποίηση του θεσμού που αντιπροσωπεύει η κεφαλή του Μαρξ.

Η Ramona Wagner, ξεναγός πόλης στο Chemnitz, περιγράφει τη σχέση των κατοίκων του Chemnitz με την «θέση» τους ως χαλαρή. Πιστεύει ότι κανείς δεν θέλει πραγματικά να εξαφανιστεί το μνημείο. Σύμφωνα με την εκτίμησή της, το έργο τέχνης δεν αντιμετωπίζεται μόνο με ευλάβεια, αλλά υπάρχει και μια παιχνιδιάρικη αλληλεπίδραση. Αυτό αντικατοπτρίζεται και στην τέχνη σε δημόσιους χώρους, η οποία είναι ορατή σε όλους και συχνά λαμβάνει ελάχιστη προσοχή. Προκαλεί τους κατοίκους και τους επισκέπτες να τοποθετηθούν και να χτίσουν μια σχέση με το έργο τέχνης [Η Wikipedia] αναφέρει ότι...

Η τέχνη ως μέρος του δημόσιου λόγου

Η δημόσια τέχνη είναι ένα σημαντικό θέμα που συνδέεται με ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα. Αυτά τα έργα τέχνης αποτελούν συχνά το πλαίσιο για τον κοινωνικό λόγο. Ωστόσο, η δυναμική του τρόπου με τον οποίο γίνονται αντιληπτά και οικειοποιούνται τα έργα τέχνης έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Ενώ στην αρχαιότητα οι πολίτες συζητούσαν πράγματα σε δημόσιους χώρους, τα σημερινά μνημεία φαίνεται να γίνονται λιγότερο αντιληπτά. Οι άνθρωποι συχνά κάθονται με την πλάτη τους σε μνημεία και κάνουν καθημερινές συζητήσεις, αντανακλώντας την έλλειψη ενδιαφέροντος για αυτά τα ιστορικά πρόσωπα. Αυτές οι αλλαγές μπορούν να αποδοθούν στην αυξανόμενη πολυπλοκότητα των έργων τέχνης και στην εξοικείωση με την παρουσία τους [Schader-Stiftung] αναφέρει ότι...

Στο τέλος του μήνα, το φεστιβάλ ελαφριάς τέχνης «Light our Vision» θα πραγματοποιηθεί στο Chemnitz, το οποίο θα φέρει ξανά στο κοινό το Μνημείο του Καρλ Μαρξ. Η εξέταση του έργου τέχνης και της ιστορίας που αντιπροσωπεύει δείχνει ότι υπάρχουν περισσότερα στον κοινωνικό λόγο στο Chemnitz από ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά. Σε μια πόλη όπου η τέχνη και η ιστορία πάνε χέρι-χέρι, το Nischel συνεχίζει να είναι μια ζωντανή επιφάνεια προβολής για ιδέες και συνειρμούς που κοιτάζουν στο μέλλον.