Saxony-Anhalt: Ο πρωθυπουργός ζητά ελέγχους και μεταρρυθμίσεις των συνόρων!

Saxony-Anhalt: Ο πρωθυπουργός ζητά ελέγχους και μεταρρυθμίσεις των συνόρων!

Sachsen, Deutschland - Τις τελευταίες ημέρες, οι συζητήσεις σχετικά με τους ελέγχους των συνόρων στη Γερμανία έχουν αναλάβει ταχύτητα. Ο πρωθυπουργός Saxony-Anhalt Reiner Haseloff (CDU) υπογράμμισε ακούραστα την επείγουσα ανάγκη για ελέγχους των συνόρων και απορρίψεις από αιτούντες άσυλο. Κατά την άποψή του, είναι σημαντικό ένα έθνος να εξασφαλίζει την ακεραιότητα των κρατικών συνόρων του και μπορεί να απαιτεί προσαρμογές του ισχύοντος δικαίου εάν τα δικαστήρια πρέπει να έρθουν να ελέγξουν την απέλαση. Αυτό το μέτρο, από την άποψή του, βρίσκεται σε μεγαλύτερο πολιτικό πλαίσιο, διότι σήμερα δεν υπάρχουν απόλυτες πλειοψηφίες του Δημοκρατικού Κέντρου στη Σαξονία, το Thuringia και το Brandenburg, καθώς η κατάσταση είναι επίσης περίπλοκη, όπως [https://fundscene.com/sachsen-anhalt-written-d---dort-denzkonollen/).

Από την άλλη πλευρά, ο πρωθυπουργός Ρηνανίας-Παλατινάτου Αλέξανδρος Schweitzer (SPD) προειδοποιεί ότι οι συνοριακοί έλεγχοι δεν πρέπει να είναι μόνιμοι. Ο Πρόεδρος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου Anke Rehlinger (SPD) ζήτησε επίσης από τη Γερμανία να επιστρέψει σε μια περιοχή του Σένγκεν χωρίς ελέγχους των συνόρων και να επικρίνει την ανάγκη για υπαλλήλους των συνόρων σε ανύπαρκτα δέντρα. Αυτές οι αντιφάσεις στο πολιτικό τοπίο καθιστούν σαφές ότι το θέμα της μετανάστευσης και του άσυλο εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και αμφιλεγόμενο.

Το σύστημα του Δουβλίνου: κανόνες και προκλήσεις

Στο πλαίσιο των εφαρμογών ασύλου, το σύστημα του Δουβλίνου διαδραματίζει κεντρικό ρόλο. Ο κανονισμός του Δουβλίνου-ΙΙΙ ρυθμίζει την οποία το κράτος μέλος της ΕΕ είναι υπεύθυνο για εφαρμογές ασύλου. Ισχύει για όλες τις χώρες μέλη και την Ελβετία, το Λιχτενστάιν, την Ισλανδία και τη Νορβηγία. Ο στόχος του συστήματος του Δουβλίνου είναι ότι το προσωπικό υπόβαθρο και οι ιστορίες διαφυγής των αιτούντων καθορίζονται και αξιολογούνται μόνο μία φορά. Για παράδειγμα, πρέπει να αποφευχθεί μια δευτερεύουσα μετανάστευση εντός της Ευρώπης, όπου οι πρόσφυγες ταξιδεύουν σε άλλη χώρα για να υποβάλουν αίτηση για μια νέα αίτηση ασύλου. Το BAMF ελέγχει εάν ένα άλλο κράτος είναι υπεύθυνο για την εφαρμογή άσυλο, όπως η [WDR] (https://www1.wdr.de/nachrichten/zuwerung-gregen-gen-faeser-asyl procedure-100.html).

Εάν διαπιστωθεί ότι μια άλλη χώρα είναι υπεύθυνη, προκύπτει απαίτηση εξαγοράς. Εάν η άλλη κρατική συγκατάθεση, η μεταφορά πραγματοποιείται, η οποία θεωρείται απέλαση. Ωστόσο, αυτές οι συνθήκες νομικού πλαισίου δεν είναι πάντοτε εύκολο να επιβάλλονται: κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους, έγιναν δεκτές περίπου 40.000 αναζητήσεις εξαγοράς σε άλλα κράτη μέλη, αλλά μόνο περίπου 25.000 έγιναν αποδεκτές και στην πραγματικότητα υπήρχαν μόνο περίπου 3.500 απελάσεις.

Προθεσμίες και διαδικασίες στη διαδικασία άσυλο

Η διαδικασία του Δουβλίνου περιορίζεται στο χρόνο. Οι γερμανικές αρχές έχουν έξι μήνες για τη μεταφορά, σύμφωνα με τις οποίες σε ειδικές περιπτώσεις η περίοδος αυτή μπορεί να επεκταθεί έως και ενάμισι χρόνια. Εάν αυτό δεν συμβεί εγκαίρως, η Γερμανία γίνεται υπεύθυνη για τη διαδικασία ασύλου. Αυτό αντιπροσωπεύει μια πρόσθετη πρόκληση, επειδή τα νομικά θεμέλια και οι προθεσμίες είναι πολύπλοκες. Οι υποψήφιοι μπορούν να υποβάλουν αγωγή κατά των αποφάσεων από το BAMF, οι οποίες μπορούν επίσης να καθυστερήσουν τη διαδικασία. Είναι επίσης σημαντικό ότι η μεταφορά δεν είναι στη χώρα καταγωγής του αιτούντος, αλλά στη χώρα των άλλων μελών, όπως και στο [Bamf.de] (https://www.bamf.de/de/asylfluechtluch/auflaufasylverfahren/dublinverfahren/dublinverfahrinfahrungen.hruncen.hrungen.hhluebareed.

Αυτός ο σύγχυση των πολιτικών απαιτήσεων και των νομικών προκλήσεων δείχνει ότι η συζήτηση για τις διαδικασίες ασύλου και τους συνοριακούς ελέγχους στη Γερμανία δεν είναι καθόλου πλήρεις. Οι προσβεβλημένες χώρες όπως η Σαξονία-Ανχάλτ βλέπουν τη θέση τους σε ένα νέο φως και βασίζονται σε σαφή πεδίο για δράση για να εξασφαλίσουν τα δικά τους όρια. Ελπίζουμε σε αυτό το μείγμα ότι θα βρεθεί μια πραγματική συζήτηση και βιώσιμες λύσεις που να πληρούν τόσο τις ανθρωπιστικές υποχρεώσεις όσο και την πραγματική πολιτική.