Nowe uznanie dla wymuszonych przeniesionych: 7500 euro rekompensaty!

Nowe uznanie dla wymuszonych przeniesionych: 7500 euro rekompensaty!

Schmalkalden-Meiningen, Deutschland - W nadchodzących tygodniach istotna zmiana prawa wejdzie w życie w Niemczech, która koncentruje się na losie wymuszonych przeniesionych z NRD. Od 1 lipca 2025 r. Novella „SED Unihindrechtinigungs” będzie miała efekt, która przewiduje jednorazową płatność w wysokości 7500 euro jako uznanie społeczne. Pomimo tego pozytywnego rozwoju pozostaje niepewność co do liczby osób zainteresowanych w Turingu, ponieważ wielu może już nie żyć.

Wymuszone wydania, które miały miejsce w latach 50. i 60. to mroczny rozdział w historii Niemiec. Rząd NRD zmusił tysiące ludzi w nocy i kampaniach mgły do ​​przeprowadzki, często pod pretekstem, że żyli zbyt blisko „na zachodzie”. Jednym z przykładów jest rodzina Brunhilde Gerlach, która została przeniesiona z Wohlmuthausen do Gotha. Kolejnym losem jest Günther Henneberger, który przegrał swoją ojczyznę w maju 1952 r. Podczas notorycznych „Aktion Vermen”.

szczegółowe ekspozycje obowiązkowe

Podczas wymuszonych relokacji odnotowano łącznie od 11 000 do 12 000 osób. Odbyły się one w różnych promocjach, w tym w „granicy akcji” i „Action Action Inthreistlers” w 1952 r., A także „komentarz” i „aktion Kornblume” w 1961 roku. Celem było usunięcie politycznie niewiarygodnych obywateli ze stref bezpieczeństwa. Ludzie byli często rozdarci ze swoich domów bez ostrzeżenia i załadowani do samochodów towarowych, co nie tylko doprowadziło do chaotycznych warunków, ale także zmniejszyli ich własność.

Przykładem jest wioska Zicherie, która została rozebrana w 1952 r. W tym czasie wiele osób dotkniętych środkami było w stałym stanie w nagłych wypadkach; Wśród osób dotkniętych byli także kościoła, byli członkowie NSDAP i wielu, którzy byli w kontakcie z Zachodem przez zaplecze.

Konsekwencje dla osób dotkniętych

Przeniesienie miało poważny wpływ na zainteresowane rodziny. Wielu nigdy więcej nie widziało swojej własności i nie pozwolono już na powrót do stref blokujących do 1990 roku. Straty te pozostały bez uznania przez lata. Dopiero w 1990 r., Po zakręcie, temat doszedł do porządku obrad za pośrednictwem „nowego forum”, co doprowadziło do ustanowienia klubu, który postrzegał interesy wymuszonej amortyzacji.

Chociaż we wrześniu 1990 r. Wszedł w życie prawo rehabilitacyjne, zostało ponownie zebrane z ponownym zjednoczeniem. Dopiero w 1994 r. Przyjmowano prawo umożliwiające wnioski o rehabilitację, bez wystarczającego uznania.

Nadchodząca zmiana prawa jest nie tylko krokiem we właściwym kierunku, ale także dawno spóźnionym przyjęciem historii. Ta jedna płatność nie jest przeznaczona jako odszkodowanie za poniesione straty, ale stanowi oficjalne uznanie cierpienia, które doznało wymuszonego przeniesienia. Okaże się, w jaki sposób postrzeganie i pamięć będą się rozwijać w ciągu najbliższych kilku lat. Nie należy zapominać o losie tych ludzi, a w społeczeństwie jest upewnienie się, że pamięć pozostała przy życiu.