Poczta Stasi sprawdzona: tak potajemnie otwierano listy!

Poczta Stasi sprawdzona: tak potajemnie otwierano listy!

W archiwum dokumentów Stasi w Suhl prezentowana jest obecnie interesująca wystawa poświęcona kontroli pocztowej Stasi, która daje wgląd w tajne praktyki Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego (MfS). Jak insuedthueringen.de Według doniesień Stasi dyskretnie otwierała pocztę, aby uzyskać cenne informacje. Stało się to na przykład dzięki zastosowaniu systemów automatycznego otwierania listów, które umożliwiały otwieranie kopert za pomocą pary w sposób niezauważalny dla nadawców i odbiorców.

Niebagatelnym aspektem tych środków nadzoru była ukierunkowana manipulacja związkami romantycznymi. Czasami listy i paczki celowo nie były doręczane, aby wywołać wrażenie, że nadawcy nie interesują się już odbiorcami. Stosując tę ​​​​taktykę, Stasi miała na celu zakłócenie lub nawet zakończenie relacji międzyludzkich.

Tło inspekcji pocztowej

Kontrolę pocztową rozpoczęto w 1950 r. i trwała ona do jesieni 1989 r. W tym czasie pracownicy Stasi sprawdzili tysiące listów i paczek w sumie w 15 urzędach dystrybucji listów w NRD, znanych jako „Stelle 12”. Do ich obowiązków należało nie tylko przeprowadzanie kontroli technicznych, ale także ocena podejrzanych treści. Kopiowano lub usuwano szczególnie wrażliwe informacje, usuwano nawet znalezione w listach zachodnie pieniądze, jak np bpb.de notatki.

Jak bundesarchiv.de Ponadto cała poczta podlegała ścisłej kontroli i przechodziła przez specjalne centralne urzędy pocztowe, gdzie ostatecznie pracownicy Stasi decydowali, co z nią zrobić. Praktyki te sięgały tak daleko, że dotyczyły nawet całych miast lub grup zawodowych. Cel był zawsze ten sam: wykrycie „jakiejkolwiek aktywności wroga”.

Pomoce techniczne i rozwój pracowników

W latach pięćdziesiątych inspekcja pocztowa skupiała się na wyszukiwaniu pism krytycznych wobec NRD i rejestrowaniu ogólnych nastrojów ludności. Jednak wkrótce ważniejsze stały się narzędzia technologiczne i kontrole wywiadowcze. Liczba pracowników wzrosła z kilkudziesięciu w 1950 r. do prawie 2200 w 1989 r., z czego ponad 20% stanowiły kobiety.

Aby zwiększyć skuteczność tych środków nadzoru, personel przechodził ciągłe szkolenia i specjalizował się w różnych dziedzinach, zdobywając umiejętności językowe niezbędne do czytania zagranicznej poczty. W 1989 r. kontrole pocztowe w coraz większym stopniu skupiały się na opozycji politycznej i jej działalności, co uwypukliło niepokojący zakres inwigilacji.

Although the GDR constitution guaranteed postal and telecommunications secrecy, the Stasi's practices were in direct contradiction to this. Jak pokazuje archiwum w Suhl, skutki tych systemów pozostają dziś obecne w naszej pamięci i stanowią dla nas wyzwanie do refleksji nad znaczeniem prywatności i zaufania.