Vlagringen om te herdenken: 17 juni - De opstand van vrijheid

Vlagringen om te herdenken: 17 juni - De opstand van vrijheid

Op dinsdag 17 juni 2025 worden de vlaggen overal in Duitsland opgevoed. Dit wordt gedaan om de populaire opstand in de DDR te herdenken, die meer dan 70 jaar geleden plaatsvond en nog steeds een speciale plaats in de harten van mensen heeft. As the Schwäbische Zeitung reports that all of the federal government and the corporations and foundations of public law calls the flags to to set a visible teken van het geheugen.

Maar wat gebeurde er op deze machtige dag in 1953? Op dat moment stonden ongeveer een miljoen mensen op tegen de onderdrukkende omstandigheden in de DDR. Aanvankelijk in protest tegen de toename van de werknormen met 10 procent van de Socialist Unity Party (SED) op 28 mei, ontwikkelde zich een landelijke opstand die woedt in de grote steden zoals Oost -Berlijn en Leipzig. Volgens de Federaal centrum voor politiek onderwijs Dit was de eerste massale enquête in het gebied van invloed van de SOVIET-Unie, terwijl de bevolking werd geleverd onder de vertrouwelijkheid en repressie. Bijna de hele bevolking, inclusief de jongeren, meldde hun wrok luid en eiste het ontslag van de overheid, evenals vrije en geheime verkiezingen.

De escalatie en brute onderdrukking

De populaire opstand heeft echt snelheid opgepikt in de ochtend van 17 juni 1953. Mensen gevormd in demonstratietreinen, terwijl de detentiecentra en politiebureaus tegelijkertijd werden bestormd. De Huis van geschiedenis beschrijft de protesten als grotendeels vredig, maar de SET-leiders rollen in de straat in de straat in de straat in de straatjes. De noodtoestand werd opgelegd en de reactie was brutaal: ten minste 55 mensen, waaronder demonstranten en leden van de veiligheidstroepen, verloren hun leven. Als gevolg hiervan werden tot 15.000 mensen gearresteerd en werden 1.800 van de demonstranten veroordeeld tot 1955.

De opstand liet niet alleen verdriet en verdriet achter, maar ook een sterk gevoel van de gemeenschap onder de demonstranten. Ondanks de nederlaag was het verzet een teken van ontevredenheid over het socialistische regime, dat sinds het opgerichte massale politieke en economische moeilijkheden heeft geleden. De SED had ook niet kunnen reageren op de behoeften van de bevolking, wat leidde tot het leveren van knelpunten en voedselrantsoenering. Al deze problemen culmineerden in de protesten van 17 juni.

een blijvende erfenis

17 juni werd niet langer gevierd als een vakantie na hereniging, maar verloor nooit het belang als een nationale herdenkingsdag. Ondanks de verwijdering van deze wettelijke vakantie in 1990, blijft de dag in de herinneringen aan mensen levend. Het staat voor de strijd voor vrijheid en het verlangen naar eenheid, zelfs als de DDR -leiderschap de opstanden belasterde.
3 oktober werd eindelijk officieel geïntroduceerd als de dag van de Duitse eenheid.

De begrafenismars van vandaag en de vlaggen hebben een teken van herinneringen, maar ook een verzoek om voor vrijheid te vechten en niet om de fouten van het verleden te herhalen. De opstand van 1953 was een krachtig teken dat zelfs in repressieve regimes het verlangen naar vrijheid en mensenrechten nooit stil kan vallen.