Suche
Mein Konto
Districtsheffing rechtmatig: Rechtbank stopt hulp voor gemeenschappen!
De regionale rechtbank bevestigt de wettigheid van de districtsheffing van Börde. Gemeenten krijgen voor 2023 geen tegemoetkoming.
Districtsheffing rechtmatig: Rechtbank stopt hulp voor gemeenschappen!
De recente uitspraak van het Hoger Administratief Hof heeft enige duidelijkheid gebracht in de jungle van gemeentelijke financiering. Op 15 oktober 2025 heeft de rechtbank geoordeeld dat het arrondissement waarin de arrondissementskosten worden vastgesteld, bij het vaststellen van het heffingspercentage van 42,1 procent prima heeft voldaan aan de wettelijke eisen. De MDR meldt dit en benadrukt dat zowel de procedure voor het vaststellen en openbaar maken van de financiële gegevens als de berekening van de heffing correct zijn uitgevoerd. Dit betekent dat de gemeenten ook dit jaar geen vrijstelling krijgen van de wijkheffing 2023 en zich zullen moeten voorbereiden op de volledige bijdragen die het stadsdeel kan houden om haar taken te financieren.
Wat vooral opvalt is dat de gebruikte districtsgegevens als actueel en betrouwbaar zijn geclassificeerd. De rechtbank omschreef het puntensysteem voor de beoordeling van de financiële situatie van de gemeenten als ‘passend’ en ‘niet willekeurig’. Hierdoor werd uiteindelijk duidelijk dat het stadsdeel volkomen legaal heeft gehandeld bij het innen van de heffing. Zoals de MDR verder uitlegt, zijn er geen verdere rechtsmiddelen mogelijk tegen dit besluit.
Een blik op de gemeentelijke heffingen
De grondslag voor de gemeentelijke heffingen is artikel 4 van de LFAG. Wijken, gemeenten en wijkverenigingen heffen diverse heffingen, waaronder de wijktoeslag, om het dekkingsgat te dichten en de begroting in evenwicht te brengen als de financiële middelen ontoereikend zijn. Deze heffingen worden berekend in percentages en de bepaling van de aanslagpercentages is ter beoordeling van de betreffende onderneming, zoals duidelijk wordt gemaakt in sectie 2 van kommunalbrevier.de.
Er moet vooral worden benadrukt dat de heffingstarieven in de begrotingsstatuten moeten worden vastgelegd. Deze moeten voor alle heffingsplichtige gemeenten gelijk zijn, maar kunnen per heffingsgrondslag variëren. Tevens dient te worden opgemerkt dat het hoogste heffingstarief het laagste niet met meer dan een derde mag overschrijden. Dit geeft de gemeenschappen een zekere speelruimte, maar ook duidelijke grenzen waar men zich aan moet houden.
Naast de reguliere wijkheffing kunnen speciale heffingstarieven worden geheven als bepaalde taken de gemeenten anders ten goede komen. Om de transparantie te garanderen, moeten deze ook in de begrotingsstatuten worden vermeld.
Concluderend kan worden gezegd dat het district de financieringsproblemen heeft overwonnen door slim om te gaan met de heffingen en zich dankzij de recente rechterlijke uitspraak nu op een solide juridische basis bevindt. De verantwoordelijkheid blijft nog steeds bij de lokale autoriteiten liggen, die hun financiën nauwlettend in de gaten moeten houden.