64 lata budowy muru: Schwerin pamięta o ofiarach, które walczyły o wolność

64 lata budowy muru: Schwerin pamięta o ofiarach, które walczyły o wolność

13 sierpnia 2025 r. Wiele osób w Schwerin upamiętało budynek ściany, który stanowi głębokie wcięcie historii niemieckiej 64 lata temu. Układając wieniec na Demmlerplatz, wiceprezydent Cordula Manow (po lewej) podkreśliła niestrudzoną życzenie wielu za wolność, którą wiele osób płaciło w tym czasie za swoje życie. To wydarzenie pamięci przyciągnęło również przedstawicieli obywateli Christian Frenzel i przedstawicieli kilku frakcji miejskich, z których wszystkie dążyły do ​​wspólnego celu: należy pamiętać ofiary reżimu granicznego NRDR.

Wagę tego upamiętnienia podkreślają także słowa Jochena Schmidta, dyrektora Państwowego Centrum Edukacji Obywatelskiej. Podkreślił dramatyczny wpływ, jaki budowa muru wywarła na życie rodzin i przyjaciół. Emocjonalne obciążenie, jakie wywołało zamknięcie granicy wewnątrzniemieckiej, pozostaje odczuwalne do dziś. Tablica przy wejściu do Sądu Okręgowego na Demmlerplatz upamiętnia ofiary komunistycznej tyranii i powinna zawsze przypominać o drogocenności demokracji i wolności.

Mroczny rozdział historii

Liczby mówią jasnym językiem. Według kompleksowych badań nad śmiertelnością reżimu granicznego NRDR, opublikowanych w podręczniku biograficznym w 2017 r., 327 historii życia udokumentowano osoby, które straciły życie w związku z reżimem granicznym. Ten przerażający bilans:

• 238 Todesfälle im innerdeutschen Grenzgebiet
• 25 im Dienst getötete DDR-Grenzbeamte
• 21 Todesfälle aufgrund des Grenzregimes
• 43 Selbsttötungen von Grenzpolizisten und Grenzsoldaten

Większość tych zgonów była spowodowana strzałami przez radzieckie paski graniczne, policję graniczną NRD i wojskami granicznymi NVA. Lista tragedii sięga daleko: pierwsza udokumentowana śmierć po założeniu NRD jest jedną z najciemniejszych momentów i miała miejsce 16 października 1949 r.

Od „małego ruchu granicznego” po ścianę

Pewny ruch między Niemcami Wschodniej i Zachodniej był możliwy do momentu budowy ściany. Jednak ten „mały ruch graniczny” był uważany za nielegalny przez NRD. W latach 1946–1947 „nielegalne przejścia graniczne” odnotowano około 146 872. Od 1955 r. Bezpieczeństwo graniczne zostało pokonane przez samą niemiecką policję graniczną i możliwości obywateli NRD, aby bezpiecznie uciec na zachód, nagle zakończyło się budową ściany.

Od 1961 do 1989 roku granicę przekroczyło ponad 40 000 osób, a co roku udaremniano od 3 do 4 tysięcy prób ucieczki. Fizyczne i psychiczne obciążenie funkcjonariuszy straży granicznej było ogromne. Prowadziło to m.in. do udokumentowanych samobójstw, które często wynikały z nacisków i instrukcji uzasadniających użycie broni palnej wobec uchodźców.

Ostatnia udokumentowana ofiara śmiertelna w wyniku użycia broni palnej na zachodniej granicy NRD miała miejsce 25 stycznia 1984 r. Oznacza to, że historia muru, który rozdzierał rodziny i sprowadził na śmierć tysiące ludzi, do dziś pozostaje ważnym tematem w naszej kulturze pamięci. Podkreślają to również szeroko zakrojone badania, w których okoliczności i zgony w kontekście reżimu granicznego nadal postrzega się jako otwarte pole.

Raporty Nordkurier O Dniu Upamiętania w Schwerin i ważnych przemówieniach, które zostały rozwiązane. Aby uzyskać więcej informacji, strona Federalna Agencja Edukacji Obywatelskiej cenne źródło oferujące głębszy wgląd w śmierć reżimu granicznego NRD.